شما در حال مشاهده نسخه موبایل وبلاگ

خواص چای سبز

هستید، برای مشاهده نسخه اصلی [اینجا] کلیک کنید.

همه خوبی ها در چای سبز

سلامت نیوز: محققان نوشیدن چای سبز را عاملی برای جلوگیری از ابتلا به سرطان می‌دانند.

به گزارش سلامت نیوز، زهره کرباسچیان؛ کارشناس ارشد تغذیه دانشگاه علوم پزشکی تهران در زندگی آنلاین نوشت:

پیشگیری و درمان سرطان
محققان نوشیدن چای سبز را عاملی برای جلوگیری از ابتلا به سرطان می‌دانند، چرا که میزان آنتی اکسیدان‌های موجود در آن بسیار زیاد است. این آنتی اکسیدان‌ها شامل ویتامین‌های C ، E و پلی فنول‌ها است. کاتچین موجود در چای سبز می‌تواند از رشد سلول‌ها و تومورهای سرطانی جلوگیری کند. میزان شیوع سرطان‌هایی چون ریه، پستان،‌ كولون، ‌پوست، پانكراس، معده، مری، دهان، روده و کلیه در بین افرادی كه چای سبز می‌نوشند، بسیار كمتر است.

دیگر خواص چای سبز
کاتچین موجود در این چای در درمان عفونت ناشی از هلیکوباکتر پیلوری، ویروس آنفلوانزا و تبخال مفید است.چای سبز از طریق مقابله با اکسیدان‌ها و رادیکال‌ها سیستم ایمنی را تقویت می‌کند.چای سبز به خاطر داشتن خاصیت ضد التهابی و ضد انعقادی می‌تواند در درمان زخم ناشی از نیش حشرات مفید باشد. برخی مطالعات گزارش کرده‌اند که چای سبز می‌تواند مانع ایجاد سنگ‌های کلیوی گردد.

چای سبز و کاهش وزن
چای سبز از طریق افزایش اثر گرمازایی غذا (تولید گرما در بدن در اثرهضم، جذب و متابولیسم غذا) و همچنین افزایش اکسیداسیون چربی، سبب کاهش وزن می‌شود.در چاى سبز ماده‌اى به نامEGCG وجود دارد كه سبب افزایش اکسیداسیون چربی می‌شود، اما نكته مهم این است كه مصرف چاى سبز و استفاده از كپسول‌هاى آن به تنهایی و به سرعت باعث كاهش وزن نمی‌شود و باید علاوه بر مصرف آن، از رژیم غذایى مناسب و ورزش متناوب و مداوم نیز استفاده كرد تا به نتیجه مطلوب رسید. چای سبز به عنوان فاکتوری که باعث افزایش متابولیسم بدن می‌شود، به اثبات رسیده است.

پیشگیری از دیابت

چای سبز سبب پیشگیری از دیابت می‌گردد. فلاوونوئید‌های موجود در چای سبز فعالیتی شبیه به انسولین دارند و سبب کاهش قند خون می‌شوند. چای سبز در افراد سالم متابولیسم گلوکز را بهبود می‌بخشد و در افراد دیابتی سبب کاهش قند خون و تعدیل آن می‌شود.

چای سبز و عملکرد مغز
چای سبز فعالیت سلول‌های مغز به ویژه بخش‌های مربوط به حافظه را تقویت و تحریک می‌کند. از طرفی آنتی‌اکسیدان‌های موجود در چای سبز مانع از تخریب سلول‌های مغز که عامل اصلی بروز بیماری پارکینسون است، می‌شود. به عبارتی، آنتی‌اکسیدان‌های چای سبز با به تعویق ‌انداختن قرارگیری‌ سلول‌های مغز در فاز پیری و فرسودگی، مانع از ابتلا به پارکینسون می‌گردند. پلی فنول‌های موجود در چای سبز ممکن است از ایجاد آلزایمر نیز جلوگیری نمایند.

چای سبز و استحکام دندان‌ها و استخوان‌ها

این نوع چای حاوی ماده‌ای به نام فلورین (flourine) می‌باشد. فلورین سبب می‌شود تا ساختار داخلی دندان‌ها محکم شود و از تضعیف مینا و پوسیدگی دندان جلوگیری به عمل آید. درصد بالای فلوراید چای سبز عمده‌ترین دلیل تاثیر مثبت آن بر دندان و استخوان‌ها است. مصرف این چای با افزایش توده استخوانی همراه است و از شکستگی لگن جلوگیری می‌کند. مصرف عصاره چای سبز در تکثیر و فعالیت سلول‌های استخوانی موثر است.
چای سبز و جوانی

چای سبز را به عنوان داروی ضدپیری (Anti - Aging) می‌شناسند. دلیل اصلی آن وجود میزان قابل توجهی آنتی‌اکسیدان در چای سبز به ویژه آنتی‌اکسیدان‌های موثر در حفظ شادابی و جوانی است. آنتی‌اکسیدان‌ها یکی از شاخص‌ترین عوامل موثر برای حفظ سلامتی و شادابی سلول‌های بدن هستند.


اثرات نامطلوب چای سبز

اثرات نامطلوب چای سبز را می‌توان به سه گروه تقسیم نمود: اثرات مربوط به کافئین چای، وجود آلومینیوم در چای و اثرات پلی فنول‌ها در دسترسی بدن به آهن. به خاطر دیورتیک (ادرار آور) بودن کافئین موجود در چای، باید در مصرف همزمان آن و برخی داروها دقت شود. در گیاه چای مقدار زیادی آلومینیوم وجود دارد، بنابراین افراد مبتلا به بیماری کلیوی باید در مصرف آن دقت نمایند، زیرا آلومینیوم می‌تواند در بدن آنها تجمع یافته و سبب ایجاد مشکلات عصبی گردد. کاتچین نیز ممکن است در جذب آهن اختلال ایجاد نماید، که این مساله بخصوص در افرادی که در معرض خطر کم خونی فقر آهن هستند باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد. زنان باردار و شیرده نباید بیش از 1 تا 2 فنجان در روز از این چای مصرف نمایند.

پیشگیری از بیماری‌های قلبی -عروقی

یکی از عوامل اصلی ایجاد امراض و حمله‌های قلبی، وجود کلسترول بالا در خون انسان است. چای سبز با کاهش کلسترول خون می‌تواند از بروز این مشکلات جلوگیری نماید. از طرفی وجود رادیكال‌های آزاد در رگ می‌تواند منجر به بروز بیماری‌های قلبی- عروقی شود. در حالیكه كاتچین موجود در چای سبز قادر است از پوشش درونی رگ در برابر این رادیكال‌ها محافظت كرده و به این وسیله از بروز بیماری‌های قلبی جلوگیری نماید.

نتیجه‌گیری

در كل، خواص مفید اشاره شده در این مقاله نسبی است و نمی‌توان به امید درمان، نوشیدن چای را جایگزین سایر درمان‌ها نمود. مصرف چای سبز باید متعادل باشد و به این منظور مصرف تا 4 فنجان آن در روز در افراد سالم قابل توصیه می‌باشد كه البته لازم است با صرف غذا فاصله‌ای در حد یكساعت داشته باشد.

سلامت نیوز: همه خوبی ها در چای سبز

مصرف چای سبز برای این افراد ممنوع


چای سبز و سیاه با طبع سرد و خشک باعث کاهش فعل و انفعالات سلولی می‌شود که این برای برخی افراد مضر است.
آفتاب : دکتر اکبری محقق طب اسلامی ایرانی گفت: چای به عنوان یکی از اصلی ترین نوشیدنی‌ها برای برخی افراد می‌تواند مضر باشد مثلا افرادی که دیابت دارند چرا که با کم کردن کارکردهای سلولی، سدیم را در بدن کاهش می‌دهد و بر روی مغز اثرات نامطلوبی می‌گذارد. بنابراین در یک کلام باید گفته شود که دیابتی‌ها باید چای را کنار بگذارند.

وی افزود: چای از نوع سبز و سیاه یک گیاه دارویی با طبع سرد و خشک است و به علت داشتن این طبع تمام فعل و انفعالات سلولی را کاهش می‌دهد و از جمله بر روی پمپ‌های سدیم و پتاسیم اثر مهاری دارد.

این متخصص طب سنتی اظهار داشت: چای باعث افزایش مقاومت به انسولین از طریق کاهش عملکرد مکانیسم‌های سلولی و دیواره سلول‌ها شده و انرژی سلولی را کاهش می‌دهد به همین دلیل می‌تواند موجب بروز بیماری دیابت و یا بدتر شدن آن شود همچنین چای موجب حبس شدن سدیم در داخل سلول شده و به دنبال آن باعث ورم سلولی و کاهش متابولیسم قندها در داخل سلول شده و در نتیجه قند خون بالا می‌رود.

دکتر اکبری خاطر نشان کرد: بیماران دیابتی به هیچ عنوان از چای سبز و سیاه استفاده نکنند و در کنار ترک چای، مصرف جوشانده‌های سنتی مانند گل گاوزبان، زعفران و دارچین توصیه می‌شود. در ضمن بیمار دیابتی می‌تواند به جای آب سرد از آب جوشیده تازه استفاده کند که حرارت آن بالای 37 درجه یا در حد چای باشد.

به زودی با مطالب بیشتری در مورد چای سبز بر میگردم

به زودی با مطالب بیشتری در مورد چای سبز بر میگردم

فشارخون دارید؟ چای سبز نخورید

نتایج یک تحقیق نشان داده کسانی که به دلیل داشتن فشار خون مجبور به استفاده از دارو هستند بهتر است چای سبز نخورند زیرا نوشیدن آن از اثر درمانی دارو می‌کاهد.
آموزش کامپیوتر به کودکان

به گزارش جام جم سرا، در این بررسی که بین جامعه آماری کوچکی انجام گرفت، پزشکان از ۱۰ شرکت‌کننده در مطالعه درخواست کردند پس از نوشیدن روزانه حدود سه فنجان چای سبز یا آب به مدت ۱۴ روز، ۳۰ میلی‌گرم نیز از یک داروی فشارخون موسوم به «نادولول» مصرف کنند. آنگاه این پزشکان میزان داروی موجود در خون بیماران را مورد آزمایش قرار دادند و دریافتند در خون افرادی که چای سبز نوشیده بودند نسبت به گروهی که آب مصرف کرده بودند، آثار دارو ۷۶ درصد کمتر وجود دارد.
هلث دی نیوز نوشت: به گفته محققان، در این مطالعه کوچک که از دانشگاه پزشکی فوکوشیما در ژاپن و دانشگاه‌های دیگر در آلمان، ژاپن و ایتالیا حضور داشتند، بیمارانی که از این نوع داروی کاهنده فشارخون مصرف می‌کنند باید از نوشیدن چای سبز بپرهیزند.
طبق گزارش سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، نادولول تنها دارویی نیست که با مواد خوراکی و نوشیدنی‌ها تداخل دارد. به طور مثال مصرف آب گریپ فروت همزمان با داروهای کلسترول و برخی داروهای دیگر فشارخون نیز از اثر درمانی دارو‌ها می‌کاهد.
به گفته این پژوهشگران، ترکیبات موجود در چای سبز همچنین از جذب داروی نادولول در روده جلوگیری می‌کند.

اشكال دارويي:

پودر (عرضه به صورت چاي كيسه أي 25 عددي)

موارد مصرف:
آموزش کامپیوتر به کودکان

پلي فنول هاي چاي قادر است جذب كلسترول را مهار كند و از تخريب Catecholamin جلوگيري نمايد و باعث تخريب تري گليسيريد ها در بافت چربي كه به موجب آن وزن كاهش مي يابد، مي شود .چاي سبز آشاميدني تحريك كننده است كه باعث آرامش شده و خستگي عضلاني و رواني را بر طرف مي نمايد و مي توان آن را در هنگام تب ( هيجان ) استفاده كرد. كافيين موجود در چاي اثر ادرارزايي بر روي كليه ها دارد و دفع را تحريك مي كند. بنابراين گمان مي رود كمكي براي هضم و آرامش براي استرس هاي بعد از مصرف غذا است.

دم كرده چاي سبز فعاليت آنتي باكتريالي را بر روي تعدادي باكتري نشان مي دهد و درماني براي اسهال خوني است. بدون شير و شكر چاي سودمند براي درمان اسهال است ولي همراه با شير و شكر چاي به صورت يك ملين (ضد يبوست) عمل مي كند.

Epigallocatenin Gallat (EGCG) همچنين از رشد تومور ها در سرطانهاي مري، معده و روده جلوگيري مي كند و مصرف 5 گرم چاي در هر روز مي تواند سنتز نيتروز آمين را كاهش دهد، ويتامين C و پلي فنولها، به خصوص كاتنين ها سنتز Endogenous نيتروز آمين ها را بلوك مي كنند.ميزان بالاي سلنيم در چاي يكي از علل شيوع پايين سرطان در ژاپن است.

گزارش شده است كه عصاره چاي بسيار موثر تر از تركيبات فلورايد در جلو گيري از پوسيدگي دندان مي باشد.

موارد استعمال در پزشكي گذشته:

در طب سنتي ايران دم كرده چاي سبز جهت كاهش چربي خون و ضد چاقي مصرف مي شود.

اجزاي فراورده:

هر كيسه حاوي 2.5 گرم برگ چاي سبز (Camellia Thea) مي باشد.

مواد موثره:

كافيين، پلي فنول ها، آلكالوييد باز پورين، كاروتن، ريبوفلاوين، نيكوتنيك، پانتوتنيك، آسكوربيك اسيد مواد موثره برگهاي اين گياه را تشكيل مي دهند.

آثار فارماكولوژيك:

بيش از 70% از بيماران ديابتي كه تحت كنترل قند بودند رهايي از درد و كرختي همراه با سوزش و خارش را در پاها نشان دادند و هيچ گونه اختلال در خواب آنها مشاهده نشد و افزودن چاي سبز در رژيم غذايي اين بيماران احساس خوب بودن و شادابي ايجاد كرد و بدين گونه چاي سبز به عنوان يك رها ساز از درد و حس كوفتگي و سوزش در بيماران ديابت عصبي شناخته شد.

مقدار مصرف: 3 بار در روز

دستور مصرف:

يك كيسه را در يك فنجان آب جوش قرار داده 5 دقيقه صبر كنيد سپس كيسه را پس از فشردن خارج نموده محتوي فنجان را ميل نماييد.

عوارض جانبي: عوارض جانبي گزارش نشده است.



تاثیرات جالب چای سبز بر روی پوست در ۵ هفته با چای زنجبیل لاغر شوید

بهترین داروی گیاهی برای پوست شما چای سبز است. این چای گیاهی از زمین های کشاورزی خطه سر سبز گیلان جمع آوری می شود. چای سبز بهترین انتخاب برای پوست شما است. چای سبز موادی داره که روند پیری پوست رو معکوس می‌کنه. مصرف چای سبز رد سن رو از روی پوست کمرنگ می‌کنه و با افزایش خاصیت ارتجاعی پوست مانع ایجاد چروک می‌شه که نماد پیری پوسته.

یکی از مهم‌ترین خواص چای سبز روی پوست اینه که اشعه مضر خورشید رو خنثی می‌کنه. اشعه ماورابنفش همون چیزیه که برای فرار از دستش به کرم‌های ضدآفتاب پناه می‌بریم. اما چای سبز به کمک پوست می‌ره و نقش یه لایه UV رو برای پوست بازی می‌کنه.چهارمین و یکی از حیاتی‌ترین خواص نوشیدن چای سبز اینه که از ابتلا به سرطان‌ها از جمله سرطان پوست پیشگیری می‌کنه.

چای سبز، علاوه بر تمام ویژگی‌های درمانی که دارد، می‌تواند در نگهداری از پوست و زیبایی شما هم تاثیر گذار باشد. چای سبز منبع سرشار از پلی‌فنول‌ها و آنتی‌اکسیدان‌ها است که آن را به یک ماده ضد پیری، ضد التهاب و ضد سرطان تبدیل کرده است. این نوشیدنی معجزه‌آسا در ترکیب بیشتر داروهای گیاهی محافظت از پوست استفاده می‌شود.

چای سبز همچنین به عنوان یک محافظ قوی، می‌تواند وظیفه حفاظت از پوست در معرض آفتاب، جذب رادیکال‌های آزاد و کاهش التهاب ناشی از اشعه های مضر UV را بر عهده بگیرد. اولین خاصیت چای سبز برای پوست از روحیه جنگنده این چای در مقابل رادیکال‌های آزاد نشات می‌گیره. رادیکال‌های آزاد در شرایط نرمال وقتی بدن در معرض نور خورشید، آلودگی و دود سیگار قرار می‌گیره فعال می‌شن.

چای سبز آنتی‌اکسیدان‌هایی داره که سوار جریان خون می‌شن و به جنگ این رادیکال‌ها می‌رن. پیروزی چای بر این رادیکال‌ها تاثیر خودش رو روی پوست می‌ذاره. همین امروز چند کیسه چای سبز تهیه کنید و آن را در درون آب داغ دم کرده و بگذارید خنک شوند. از این به بعد به جای شستن صورت خود با آب معمولی از این محلول معجزه آسا استفاده کنید.

بعد از شستن صورت با این محلول آن را خشک نکنید و بگذارید به طور طبیعی خشک شود. پیروی دائمی از این روش می تواند به تدریج جای زخم و جوش ها را در صورتتان بهبود بخشد. و از بروز مجدد آکنه نیز پیشگیری کند.علاوه بر آن شما با این روش صاحب یک مرطوب کننده دست و صورت عالی شده اید.

موهای خود را حالت دهید :

امروزه درمان سم زدایی از موها در بین مردم رواج بسیاری پیدا کرده است. اگر چه استفاده از محصولاتی که بر پایه چای سبز درست شده اند بسیار مفید می باشند، ولیکن فواید آنها اگر از چای سبز خانگی کمتر نباشد بیشتر هم نیست. بعد از شستن موها با شامپو، به جای استفاده از حالت دهنده های مو، از عصاره چای سبز با آب به جای نرم کننده مو استفاده کنید. چای سبز به خاطر مواد مغذی فراوانی که دارد، موجب تقویت در رشد موها شده و تغذیه موها را بهبود می بخشد.

چشم هایی درخشان و بدون پف و سیاهی دور آن :

چشمان پف کرده و سیاهی دور چشم ها، مساله ای است که این روزها خیلی ها با آن درگیرند. یکی از روشهای مؤثر برای درمان این مشکلات استفاده از کمپرس چای سبز می باشد. از این پس به جای دور ریختن کیسه های تفاله چای سبز، آنها را در یخچال بگذارید تا خنک شوند. سپس از آنها به عنوان کمپرس روی چشمان خود به مدت حداقل 20 دقیقه استفاده کنید. محتویات آنتی اکسیدان برگ چای سبز، چشم ها را پاکسازی کرده و تنش ها و فشارهای اطراف آن را بهبود می بخشد.

ginger-tea

چگونه با چای زنجبیل لاغر شویم شاید این سوال بسیاری از شماها باشد که می دانید چای زنجبیل لاغر می کند ولی اطلاع ندارید که چند باردر روز و در چه زمان هایی باید بنوشیم و ایا کافی است چای زنجبیل بنوشیم و لاغر شویم و ورزش را کنار گذاشته و غذا هم بخوریم یا نه اکنون در این بخش بیشتر در این مورد توضیح می دهیم

چای زنجبیلی یکی از طبیعی ترین درمان های موجود با خواص فوق العاده ای است که در جهت ارتقای سلامتی بدن غوغا می کند. این نوشیدنی در بین تمام خواصی که دارد به شما کمک می کند که به ساده ترین و سالم ترین شیوه ی ممکن وزن کم کنید.

زنجبیل ریشه ی مفیدی است که به چربی سوزی کمک زیادی می کند و باعث تسکین دردهای جسمی نیز می شود. این ماده ی غذایی را بهترین ماده ی ضدالتهابی طبیعی موجود بدانید. در این مطلب قصد داریم شما را با روش ساده ی لاغری با کمک چای زنجبیلی بیشتر آشنا کنیم. لطفاً با ما همراه باشید.

اگر احساس می کنید که این اواخر کمی چاق شده اید و شکم و پهلوهایتان چربی آورده است زمان آن فرا رسیده تا سریع وارد عمل شوید و به فکر چربی زدایی از این مناطق باشید. در گام اول یادتان باشد که برای لاغری لازم است که به مدت چند روز چای زنجبیلی میل کنید. این چای مکمل مناسبی برای یک رژیم سالم است. علاوه بر این لازم است که مصرف چربی را کاهش دهید و تغذیه ی مناسبی سرشار از سالاد، سبزیجات بخارپز، پروتئین های سالم، فیبرهای غذایی و آب را دریابید.

اگر علاوه بر موارد اشاره شده، روزانه کمی ورزش نیز اضافه کنید، مطمئن باشید که مصرف یک فنجان چای زنجبیلی بعد از هر وعده ی غذایی باعث می شود که در مدت ۵ هفته به وزن ایده آل خود نزدیک شوید. فراموش نکنید که لاغری و رسیدن به تناسب اندام نیاز به اراده ی قوی و کمی تلاش دارد. پس اراده کنید و توصیه های زیر را به کار ببندید.

چه زمانی برای نوشیدنی چای زنجبیلی مناسب است؟

روزانه دو فنجان، یک فنجان بعد از ناهار و یک فنجان بعد ازشام از این چای پرخاصیت بنوشید. این عادت را به مدت ۱۵ روز ادامه دهید. سپس به مدت یک هفته نوشیدن چای زنجبیلی را متوقف کنید و سپس دوباره مصرف آن را شروع کنید. فراموش نکنید که لازم است در کنار مصرف این معجون لاغری یک رژیم غذایی مناسب و سالم داشته باشید و از ورزش روزانه غافل نشوید

منبع : www.alodoctor.ir

چای سبز ودرمان چاقی

چای سبز
نوشیدن چای از دیرباز در ایران مرسوم بوده و ایرانی‌ها به استفاده از این نوشیدنی پس از غذا یا در ساعات دیگر شبانه‌روز عادت دارند. اما نوع دیگری از چای به‌نام چای سبز وجود دارد که برخی آن‌را محصول کشور چین می‌دانند و در چین نیز نوشیدن آن از گذشته‌ای دور مرسوم بوده است و اخیراً نیز استفاده از آن زیاد توصیه می‌شود، همچنان در میان ایرانی‌ها رواج ندارد. شاید عدم ‌آگاهی از خواص این نوشیدنی موجب شده باشد که هنوز چنان که باید و شاید چای سبز نتوانسته باشد جای خود را در میان نوشیدنی‌های محبوب ایرانی‌ها باز کند.
البته آگاهی از این نکته که چای سبز خاصیت چربی‌سوزی و لاغر­کنندگی دارد شاید بتواند به اسقبال مردمی از این نوشیدنی در جامعه ایران کمک کند. بنابر اطلاعات پزشکی که در این باره انتشار یافته است چای سبز را شاید بتوان تنها چربی‌سوز غیرمضر و غیرخطرناکی توصیف کرد که در بازار ایران موجود است. چای سبز علاوه بر اینکه برای سلامت انسان مضر نیست فواید بسیار زیادی نیز دارد. چای سبز از مؤثرترین مکمل‌های غذایی مصرفی برای کاهش وزن است که می‌تواند در کم کردن وزن مؤثر باشد. بنا بر تحقیقات اخیر، اگر چای سبز به ‌همراه یک ‌سری تغییرات مناسب در عادات غذایی و زندگی افراد استفاده شود، می‌تواند در سوزاندن چربی‌های بدن و بالابردن متابولیسم و کاهش اشتها کمک کند.

انواع چای و مزایای چای سبز
در مجموع سه نوع چای وجود دارد: چای سیاه ، چای سبز و چای اولونگ (نوعی چای چینی). مزیت چای سبز بر چای های دیگر این است که کمتر تحت تأثیرقرار گرفته و ترکیبات موجود در آن پایدار باقی می­ماند. چای سبز به عنوان یک ترکیب ضدسرطان و آنتی اکسیدان شناخته شده است. تحقیقات نشان می دهد که نوشیدن مرتب چای سبز می تواند در پیشگیری و درمان بیماریهای لاعلاجی مثل سرطان بسیار موثر باشد.
گیاه چای بوته بزرگی است که دارای برگهای همیشه سبز است و بومی کشور چین است و در آن کشور بیش از پنج هزار سال مورد مصرف بوده است. امروزه چای در تمامی نقاط آسیا و بخشهایی از خاورمیانه و آفریقا نیز کشت می شود.
چای سیاه تخمیر داده می شود و به اندازه چای سبز سالم نیست. چای سبز تخمیر داده نمی شود و چای اولونگ نیمه تخمیر شده است. برخلاف چای سیاه که عمل آوردن و تخمیر آن کار بسیاری می‌برد، چای سبز از بخاردادن برگ‌های تازه گیاه چای به دست آمده که نیاز به تخمیر زیاد و تغییر رنگ ندارد. بعد از بخار دادن، برگ‌ها را به کمک هوای داغ خشک می‌کنند، محصول به دست آمده یک چای به رنگ سبز کمرنگ مایل به زرد است که طعم آن کمی تلخ است.

ترکیبات گیاه چای
غنچه برگ و برگ های جوان، بهترین بخش چای سبز هستند. چای حاوی کافئین، آلکالوییدهای پورین، تئوفیلین و تئوبرومین است. اما فعال ترین ترکیبات موجود در آن عبارتند از "پلی فنول ها" که بسیاری از خواص درمانی چای، ناشی از وجود آنهاست.
برخی از خواص چای سبز مربوط به ماده ای به نام کاتچین است که فعالیت آنتی اکسیدانی آن بسیار بالا بوده و نسبت به آنتی اکسیدان­های معروفی چون ویتامینهای C و E بسیار قویتر عمل می کند.
پلی‌فنول که عامل تعیین رنگ در بعضی از گیاهان است، در کاهش وزن و لاغری بسیار مفید است و با بالا بردن حرارت بدن و صرف انرژی باعث سوختن چربی‌ها می‌شود.
تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف چای سبز برای سلامت قلب افرادی که دارای تری‌گلیسیرید بالا هستند نیز بسیار مفید است. آزمایش‌ها نشان داده‌اند کاتچین‌های موجود در چای سبز، به خصوص اپی­گالو کاتچین گالات(EGCG)­ که با میزان مصرف نسبت مستقیم دارد مانع از فعالیت لیپاز پانکراس (آنزیمی که به‌وسیله پانکراس ترشح می‌شود و چربی‌ها را هضم می‌کند) می‌شود. در نتیجه این عملیات، سرعت شکستن چربی‌ها و تبدیل آنها به تری‌گلیسیرید و همچنین افزایش تری‌گلیسیرید در خون کاهش می یابد. با توجه به اینکه افزایش تری‌گلیسیرید بعد از خوردن غذا یکی از مشخصه‌های بیماری گرفتگی رگ‌هاست، مصرف چای سبز همراه با غذا، بسیار مفید است.
مصرف چای سبز سیستم عصبی بدن شما رامقاوم‌تر می‌کند و آرامش اعصاب و دوری از فشارهای عصبی را برای شما به ارمغان می‌آورد. از آنجایی که بسیاری از بیماری‌ها ارتباط مستقیم با استرس و سیستم عصبی دارند، مصرف این فرآورده را می‌توان به‌عنوان دارو برای تمام بیماری‌ها مفید دانست.

خواص چای سبز:
پیشگیری و درمان سرطان
چای سبز حاوی ترکیباتی بنام کاتچین، فیتوکمیکال و پلی­ فنول است که این ترکیبها نوعی آنتی اکسیدان محسوب می شوند. آنتی اکسیدان قابلیت مبارزه با سلولهای سرطانی را داراست. این ترکیب می تواند از رشد سلولها و تومورهای سرطانی جلوگیری کند. میزان شیوع سرطانهایی چون پستان،‌ کولون، ‌پوست، پانکراس و معده در بین افرادی که چای سبز می نوشند بسیار کمتر است.
همچنین اشخاص مبتلا به سرطانهایی نظیر سرطان خون، ریه، معده، سینه و روده که چای سبز مصرف می­کنند به درمان بیماری خود کمک عمده­ ای می کنند. محققیق نوشیدن چای سبز را عاملی برای جلوگیری از ابتلا به سرطان می دانند چراکه میزان آنتی اکسیدانهای موجود در آن ۱۰۰ برابر تأثیرگذارتر از ویتامین C و ۲۵ برابر تاثیرگذارتر از ویتامین E است. توجه کنیم که ویتامین C و E به عنوان دو آنتی اکسیدان مهم مطرح هستند. به این ترتیب با مصرف چای سبز و دریافت آنتی اکسیدان، بدن در مقابل ابتلا به سرطان تاحدزیادی مصون می شود. اما چای سیاه فاقد چنین خاصیتی است. مطالعات حاکی از آن است که مصرف بیشتر چای سبز با کاهش بروز سرطان سینه ارتباط دارد.

پیشگیری از بیماریهای قلبی عروقی:
یکی از عوامل اصلی بیماریها و حمله های قلبی، وجود کلسترول بالا در خون انسان است. چای سبز علاوه بر ویتامینهای A و Cخود، باعث کاهش کلسترول در خون نیز می شود که این موضوع خطر حمله قلبی و امراضی از این دست را پایین می آورد.
همچنین مصرف چای سبز می تواند از بروز بیماریهای قلبی عروقی جلوگیری کند. وجود رادیکالهای آزاد در سرخرگ هامی تواند منجر به بروز بیماریهای قلبی عروقی شود. در حالی‌که کاتچین موجود در چای سبز قادر است از پوشش درونی سرخرگ در برابر رادیکالهای آزاد محافظت کرده و به این وسیله از بروز بیماریهای قلبی جلوگیری کند. در ژاپن با وجود اینکه استعمال سیگار بسیار رایج و معمول است اما کمترین آمار بیماریهای قلبی در آنها گزارش شده است. عده ای دلیل این کاهش را مصرف زیاد چای سبز می دانند.
همچنین از آنجایی­که چای سبز موجب کاهش کلسترول بد خون، تری‌گلیسیرید و فیبرینوژن (پروتئینی در خون که در شکل گیری لخته خون نقش دارد) می شود، به این وسیله قادر است از بروز آرترواسکلروز (سخت شدن سرخرگها) پیشگیری کند. پژوهشگران معتقدند حتی پس از سکته قلبی نیز مصرف چای سبز باعث ترمیم سلولهای آسیب دیده رگها و قلب می شود و روند ترمیم سلولها را تسریع می کند.
نکته دیگر این است که معمولاً بعد از حمله قلبی پروتئین­هایی در بدن تولید می شود که مرگ سلولی را به همراه دارد، درحالی که کاتچین موجود در چای سبز فعالیت این پروتئین را متوقف کرده و به این وسیله سکته های مغزی و قلبی را به حداقل رسانده و سرعت بهبود را افزایش می دهد. یکی از عناصر فعال در چای سبز به اندازه آسپرین از تجمع پلاکتهای خونی جلوگیری می کند که این امر گردش خون را بهبود می بخشد.

کاهش تری گلیسیرید:
کاتچین موجود در چای سبز ‌فعالیت آنزیم لیپاز (آنزیم مسوول هضم چربیها) پانکراس (لوزالمعده) را مهار می کند. در نتیجه، سرعت شکسته شدن چربی و تبدیل آن به اجزای قابل جذب روده ها کاهش می یابد. با توجه به اینکه افزایش تری‌گلیسیرید خون بعد از مصرف هر وعده غذایی یک عامل خطر در بروز بیماریهای قلبی است، مصرف یک فنجان چای سبز در بین وعده های غذایی روشی مناسب در کاهش تری گلیسیرید خون است.

کاهش فشارخون:
استفاده از مقدارمناسب ازچای سبز به صورت روزانه احتمال بروز پرفشاری خون را تا ۶۴ درصد کاهش می­دهد.

جلوگیری از دیابت: معمولاً با افزایش سن، قندخون هم کم کم بالا می­رود، خصوصاً اگر به رژیم غذایی خود توجه کافی نداشته باشیم. وزن به مرور زمان بالا رفته و به دنبال آن احتمال بروز دیابت نوع دو هم افزایش می یابد. مصرف روزانه پنج فنجان چای سبز می تواند از بروز دیابت جلوگیری کند. چای سبز قادر است از عوارض ناشی از دیابت همچون آب مروارید و بیماریهای کلیوی به طرز معجزه آسایی جلوگیری کند. به نظر می رسد ‌اصلی ترین مکانیسم، ‌مهار کردن فعالیت آنزیم آمیلاز بزاق و روده (آنزیم مسئول هضم نشاسته) است. با مهار شدن فعالیت این آنزیم، نشاسته با سرعت بسیار آهسته­ ای می شکند و در نتیجه قندخون با سرعت کمی بالا می رود. مصرف چای به همراه یک وعده غذایی سرشار از کربوهیدرات منجر به کاهش سرعت رها شدن گلوکز و کاهش جذب آن می شود و به این وسیله از ترشح انسولین جلوگیری می کند.

ضد انعقاد:
چای سبز خون را رقیق و از لخته شدن خون جلوگیری می کند. با مصرف گوشت و روغن­های غیراشباع گیاهی مثل روغن ذرت و سویا ترکیباتی در بدن ایجاد می شود که منجر به ایجاد پلاکهای خونی می شود، در حالی که با مصرف چای سبز می توان از ایجاد لخته های خونی جلوگیری کرد.

چای سبز و جوانی:
چای سبز را به عنوان داروی ضدپیری (Anti – Aging) می شناسند. دلیل اصلی آن وجود میزان قابل توجهی آنتی اکسیدان در چای سبز به ویژه آنتی اکسیدانهای مؤثر در حفظ شادابی و جوانی است. آنتی اکسیدانها یکی از مهمترین عوامل حفظ سلامتی و شادابی سلولهای بدن اند که باعث به تعویق انداختن شروع روند پیری سلولها می شوند.

کاهش وزن و چای سبز:

با مصرف چای سبز متابولیسم (سوخت و ساز) چربیهای بدن تسریع می شود و به این ترتیب چربی اضافی در بدن ذخیره نمی­شود. چای سبز قادر است جذب روده­ ای گلوکز و چربی را کاهش دهد و به این وسیله منجر به کاهش وزن در فرد می شود. ثابت شده که افرادی که چای سبز مصرف می کنند دارای وزن پایین تری نسبت به افرادی هستند که چای سبز مصرف نمی­کنند. چای سبز مانع از ذخیره گلوکز در سلولهای چربی می­شود. به این ترتیب می­توان از مصرف چای سبز، کنترل میزان مصرف کربوهیدراتها (قندها) و ورزش مداوم به عنوان مثلثی برای حفظ سلامتی و تناسب اندام نام برد.
چاى سبز و عصاره آن باعث افزایش سوخت کالرى و چربیهاى ذخیره شده بدن و در نتیجه باعث کاهش وزن مىی شود. تحقیقات روى حیوانات نشان داده که عصاره چاى سبز باعث افزایش فرآیند «ترموجنسیز» مى شود. این فرآیند مربوط به تولید گرماى بدن است که در اثر هضم، جذب و متابولیسم غذاها در بدن ایجاد مى شود. این تحقیقات مشابه این فرآیند را بر روى انسان نیز اثبات کرده است. کافئین چاى سبز همچنین باعث افزایش ۲۸ تا ۷۰ درصدى ترموجنسیز در بدن مى شود. وقتى که «افدرین» به چاى سبز همراه با کافئین افزوده مى شود، این خاصیت دو برابر مى شود. در چاى سبز ماده­ اى به نام EGCG نیز وجود دارد که ترکیب این ماده و کافئین و افدرین اثر بیشترى بر روى این فرآیند دارد. اما نکته­ اى که وجود دارد این است که مصرف چاى سبز و استفاده از کپسولهاى آن به تنهایی و به سرعت باعث کاهش وزن نمى­ شود و باید علاوه بر مصرف آن، از روشهای لاغری موضعی مثل Exilis و X-Wave و همچنین رژیم غذایى مناسب و ورزش مداوم نیز استفاده کرد تا به نتیجه مطلوب رسید. اثرچای سبز به عنوان عاملی که باعث افزایش سرعت متابولیسم می شود به اثبات رسیده و شما می توانید میزان قابل توجهی ازکالری اضافی دریافتی خود را نیز با نوشیدن چای سبز در روز بسوزانید.

پوست و چای سبز: آنتی اکسیدانهای موجود در چای سبز سلولهای پوست را در مقابل آسیبها به ویژه رادیکالهای آزاد که یکی از عوامل ایجاد سرطان و افتادگی و آسیب به پوست اند، محافظت می کند. به این ترتیب چای سبز مانع از بروز سرطان، افتادگی و چروک خوردن پوست به ویژه پوست صورت می شود.
چای سبز و ورم مفاصل: پژوهشگران چای سبز را به عنوان دارویی برای کاهش خطر ابتلا به ورم مفاصل ناشی از روماتیسم معرفی می کنند. این تاثیر با توقف فعالیت آنزیمهای تخریب کننده و تحلیل برنده غضروف مفاصل ایجاد می شود.

چای سبز و استحکام دندانها و استخوانها: این نوع چای حاوی ماده ای بنام فلورین (flourine) نیز هست. فلورین سبب می شود تا ساختار داخلی دندانها محکم شود و از تضعیف مینا و پوسیدگی دندان جلوگیری بعمل آید. درصد بالای فلوراید چای سبز عمده ترین دلیل تأثیر مثبت آن بر دندان و استخوانها است. به این ترتیب، درصد بالای فلوراید در چای سبز می تواند استخوانها و دندانها را در مقابل آسیب، به ویژه پوسیدگی و پوکی محافظت کند.

آرامبخش و ضد استرس:
این نوشیدنی گیاهی نوعی آرام بخش نیز محسوب می­شود. با نوشیدن این چای سیستم عصبی بدن شما مقاومتر شده، آرامش اعصاب و دوری از فشارهای عصبی را برای شما به ارمغان می آورد. از آنجایی که بسیاری از بیماریها ارتباط مستقیم با استرس و سیستم عصبی دارند، نوشیدن این چای را می توان به نوعی داروی تمام عیار بیماریها نام برد.

عملکرد مغز و چای سبز: چای سبز فعالیت سلولهای مغز به ویژه بخشهای مربوط به حافظه را تقویت و تحریک می کند. از طرفی چای سبز باعث کاهش میزان استیل کولین در سلولهای مغز شده و با این عمل مانع از تخریب سلولهای مغز و بروز بیماری آلزایمر می شود. از طرفی آنتی اکسیدانهای موجود در چای سبز مانع از تخریب سلولهای مغز که عامل اصلی بروز بیماری پارکینسون است، می شود. به عبارتی، آنتی اکسیدانهای چای سبز با به تعویق انداختن قرار گیری سلولهای مغز در فاز پیری و فرسودگی، مانع از ابتلا به پارکینسون می شوند.

آسم و چای سبز: تئوفیلین موجود در چای سبز در حکم داروی گشادکننده برونش (برونکودیلاتور) است که باعث آرامش و رفع التهاب و حساسیت دستگاه تنفس (بافتهای آسیب دیده) می شود. از این رو نوشیدن چای سبز برای افراد مبتلا به آسم یا افرادی که به دلیل مشاغل ویژه ای که دارند (مثل کارگران کارخانه های سیمان) یا در مناطق خاصی زندگی می کنند (ساکنان مناطق سردسیر)، توصیه می شود.

سایرفواید:
چای سبز همچنین قادر است کبد را سم زدایی کرده و از تجمع چربی در کبد جلوگیری کند. چای سبز نقص و کمبود استروژن را در دوران یائسگی جبران کرده و از پوکی استخوان جلوگیری می کند. در نهایت اینکه چای سبز منجر به ایجاد آرامش روح و روان شما می شود و در نتیجه، مصرف آن برای رفع خستگی توصیه می شود.

نحوه مصرف چای سبز:

برای بهره مندی حداکثرازخواص مفیدچای سبز ،لازمست تا چای سبز بلافاصله بعداز دم کشیدن مصرف شود؛به این منظور حدود ده دقیقه بعدازاضافه کردن آب جوش به چای سبزخشک وآماده شدن نوشیدنی سبزرنگ حاصله،بهتراست نوش جان شود.
درغیراینصورت کسانیکه هنوزبه طعم وبوی چای سبز عادت نکرده اند،بهتراست ازمکمل های دارویی حاوی چای سبز که به وفوروبااسامی تجاری مختلف درداروخانه ها موجوداست؛استفاده کنند تاازخواص معجزه آسای این گیاه بی بهره نمانند.

تاثیر مصرف چای سبز به همراه ورزش هوازی بر آدیپونکتین و گرلین سرم

آدیپونکتین و گرلین در چاقی نقش دارند. مطالعات پیشین اثرات ضد چاقی مصرف چای سبز را بررسی کرده اند. هدف مطالعه بررسی تاثیر مصرف چای سبز و ورزش هوازی بر آدیپونکتین و گرلین سرم می­باشد.روش کاراین مطالعه موردشاهدی و نیمه تجربی در سال 1389 در دانشگاه حکیم سبزواری انجام شد. به دنبال آگهی عمومی و مراجعه داوطلبانه شرکت­کنندگان، 20 مرد چاق که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند انتخاب و به­طور تصادفی به دو گروه مورد (10 نفر) و شاهد (10 نفر) تقسیم شدند. هر دو گروه، تمرینات هوازی دویدن را برای 10 هفته انجام دادند. به­علاوه، گروه مورد روزانه سه نوبت چای سبز کیسه­ای محتوی دو گرم چای خشک را دم کرده و مصرف می­کردند. قبل و بعد از دوره مداخله، از تمامی شرکت کنندگان خونگیری انجام شد و میزان آدیپونکتین و گرلین سرم مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و آنالیز کوواریانس تحلیل شدند.نتایجتفاوت معناداری بین دو گروه مورد و شاهد در میزان آدیپونکتین و گرلین سرمی، قبل و بعد از مداخله وجود ندارد. همچنین شاخص توده بدن، وزن بدن، نسبت محیط کمر به لگن و درصد چربی بدن در دو گروه مورد و شاهد تفاوت معناداری با هم نداشت، اما افزایش معناداری در حداکثر اکسیژن مصرفی در گروه مورد مشاهده شد.نتیجه گیریمی­توان گفت ده هفته مصرف چای سبز به همراه ورزش هوازی بر میزان آدیپونکتین و گرلین سرم در مردان تاثیری ندارد اما می­تواند باعث افزایش حداکثر توان هوازی گردد. کلیدواژگان آدیپونکتین؛ چای سبز؛ گرلین؛ ورزش هوازی عنوان مقاله [English] The effect of green tea and aerobic exercise on serum adiponectin and ghrelin چکیده [English] Introduction:Adiponectin and ghrelin are hormones involved in obesity. In previous studies, anti-obesity effects of green tea consumption have been examined. The aim of this study was to investigate the effect of green tea and aerobic exercise on serum adiponectin and ghrelin.Materials and Methods:Atotal of Twenty obese men volunteered and were divided randomly into case (n=10) and control (n=10) groups. Both groups performed aerobic training including slow running for 10 weeks. In addition to aerobic training, the experimental group drank one green tea bag containing two grams of ​​tea, three times a day. Before and after the intervention, blood sampling was performed. Data were analyzed using independent t-test and ANCOVA.Results:Results showed that there was no significant difference in serum adiponectin and ghrelin levels between case and control groups. Furthermore, no significant difference was detected in body mass index, body weight, waist to hip ratio and body fat percent age between the groups, while the maximum oxygen uptake increased significantly in case participants.Conclusion:Green tea consumption and aerobic exercise for 10 weeks had no effect on serum adiponectin and ghrelin levels in men, but it could increase the maximum aerobic power.Acknowledgment: This study was supported by Hakim Sabzevari University, further more there was not any conflict of interest in doing this research.کلیدواژگان [English] Adiponectin, Aerobic exercise, Green tea, Ghrelin اصل مقالهمقدمهسبک زندگی غیر فعال با خطر بالای چاقی، افزایش مقاومت به انسولین و بیماری های قلبی ـ عروقی همراه است. چاقی، عمومی ترین بیماری متابولیک در جهان و عامل ایجاد کننده یا تشدید کننده بسیاری از بیماری هاست که با کاهش کیفیت زندگی همراه است(1). بافت چربی به عنوان یک سیستم درون ریز فعال، با فعالیت سوخت و ساز بالا می باشد. این بافت علاوه بر تولید چربی، ترشح چندین پروتئین تنظیم کننده جذب و مصرف انرژی را نیز بر عهده دارد. بافت چربی بیش از 50 عامل متابولیکی و هورمونی فعال را بیان و ترشح می کند. برخی از این هورمون ها که به طور کلی آدیپوکین نامیده می شوند در فرایند التهاب و آترواسکلروز نقش مهمی دارند و شامل لپتین، آدیپونکتین و رزیستین می باشند (2). آدیپونکتین، از فراوانترین هورمون های مترشحه از بافت چربی است و بر خلاف سایر آدیپوکین ها مثل لپتین و رزیستین، در حالت چاقی کاهش می یابد (3). میزان آدیپونکتین سرم ارتباط معکوسی با شاخص توده بدن[1](BMI)، داشته و در چاقی، مقاومت به انسولین، دیابت نوع 2 و اختلال در متابولیسم چربی، کاهش می یابد(4). مطالعه بر روی جوندگان نشان داده است که آدیپونکتین، سطح گلوکز خون را کاهش داده و از تجمع چربی در عضلات اسکلتی جلوگیری می کند(5).از هورمون های دیگری که در ارتباط با چاقی مورد بحث قرار می گیرد گرلین است. گرلین از معده ترشح شده و یک پپتید محرک اشتها است که در تنظیم طولانی مدت وزن بدن و تنظیم کوتاه مدت سیری بعد از تغذیه شرکت می کند(6). مقادیر گرلین گردش خون در طی روزه داری و هیپوگلیسمی افزایش می یابد و در افراد چاق با درصد چربی بدن، توده چربی و شاخص توده بدن ارتباط معکوسی دارد(6).امروزه تصور بر آن است که رژیم غذایی با خاصیت ضدالتهابی می تواند نقش مهمی در پیشگیری از خطر ابتلا به بیماری های قلبی– عروقی در افراد چاق و غیر فعال داشته باشد. چای سبز به عنوان یک منبع غنی از ترکیبات آنتی اکسیدان، ضد التهاب و ضد سرطان، امروزه مورد توجه زیادی قرار گرفته است (7). پلی فنول های چای سبز از افزایش لیپیدهای سرمی کبد جلوگیری کرده و باعث افزایش انرژی مصرفی، اکسیداسیون چربی و همچنین کاهش توده چربی بدن می­گردد. علاوه بر اثرات آن بر متابولیسم چربی، چای سبز می تواند اثراتی بر عمل گلوگز و مقاومت به انسولین نیز داشته باشد(8). در رژیم های غذایی پرچرب، حیواناتی که چای سبز یا پلی فنول های چای سبز مصرف کرده بودند، تری گلیسرید و کلسترول پائین تر و چربی مدفوعی بیشتری نسبت به گروه کنترل نشان دادند(9). از این رو، چای سبز می تواند به کنترل وزن در افراد چاق کمک کند و در بهبود مقاومت به انسولین و کاهش چاقی نیز نقش داشته باشد.از طرف دیگر، فعالیت بدنی همیشه به عنوان یک عامل موثر در کاهش وزن و بهبود شرایط جسمانی افراد مطرح بوده است. مطالعات پیشین نشان داده اند که مصرف مکمل چای سبز توام با ورزش، سبب کاهش چربی شکمی، تری گلیسرید سرم و همچنین نسبت تبادل تنفسی می گردد (10-12). در مجموع، مطالعات انسانی با موضوع تاثیر ترکیب تمرین هوازی و مکمل چای سبز، تا کنون بیشتر بر متابولیسم مواد، کاهش پروفایل لیپیدی و اکسیداسیون­چربی متمرکز بوده و تحقیقی که همزمان اثر تمرین هوازی و مکمل چای سبز را بر میزان آدیپونکتین و گرلین سرم بررسی کرده­ باشد، یافت نشد (12،11،8). از این رو، تحقیق حاضر سعی دارد اثر یک دوره مصرف مکمل چای سبز را به همراه ورزش هوازی بر­ میزان آدیپونکتین و گرلین سرم در مردان بررسی نماید.روش کاراین مطالعه موردشاهدی و نیمه تجربی در سال 1389 در دانشگاه حکیم سبزواری انجام شد جامعه آماری شامل کلیه مردان چاق شهر سبزوار با دامنه سنی 30 – 45 سال بودند که بجز فعالیت های جسمانی روزمره، فعالیت ورزشی دیگری نداشتند. پس از درج اطلاعیه در سطح شهر از افرادی که مایل به شرکت در دوره فعالیت ورزشی بودند، ثبت نام به عمل آمد. تعداد 36 داوطلب برای شرکت در برنامه ورزشی اظهار تمایل کردند. پس از توضیح هدف پژوهش و روش کار، 20 فرد چاق که معیار ورود به مطالعه ( 25%≤ درصد چربی بدن) را داشتند به صورت داوطلبانه و غیر تصادفی انتخاب شدند (13). معیارهای خروج از پژوهش، شامل مصرف سیگار، سابقه بیماری خاص، استفاده از دارو و شرکت در فعالیت منظم ورزشی در شش ماه گذشته بود. از همه شرکت کنندگان رضایت نامه کتبی گرفته شد.یک هفته قبل از شروع برنامه تمرینات، از شرکت کنندگان دعوت به عمل آمد تا جهت تایید سلامت عمومی، سلامت قلبی تنفسی، کنترل عدم مصرف دارو، نداشتن بیماریهای خاص و عدم مشکل حرکتی توسط پزشک معتمد معاینه شوند. سه روز قبل از شروع فعالیت ورزشی، اندازه گیری های آنتروپومتریک و فیزیولوژیک شامل سن، قد، وزن، درصد چربی بدن، نسبت محیط کمر به لگن و حداکثر توان هوازی انجام شد. سپس شرکت کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: افرادی که تمرین هوازی داشته و مکمل چای سبز دریافت می کردند (10 نفر). افرادی که تنها تمرین هوازی داشتند(10 نفر). هر دو گروه تمرینات هوازی را به تعداد سه جلسه در هفته و به مدت 10 هفته انجام می­دادند. برنامه هر جلسه تمرین شامل 10 دقیقه گرم کردن با انواع حرکات کششی، نرمشی، راه رفتن و دویدن و سپس دویدن مداوم با آهنگ ثابت به مدت 10 دقیقه و با شدت 6٥-7٥% حداکثر ضربان قلب بود. اصل اضافه بار به گونه ای طراحی شد که در هر جلسه به صورت پله ای نیم دقیقه به زمان دویدن افزوده می شد تا اینکه در جلسه آخر، زمان دویدن به 25 دقیقه رسید. در انتهای هر جلسه، عمل سرد کردن با اجرای دوی نرم به مدت پنجدقیقه انجام گردید. کنترل ضربان قلب توسط ضربان سنج صورت می­گرفت. از شرکت کنندگان گروه اول خواسته شد به مدت­10­هفته، با حفظ رژیم عادی روزمره، روزانه سه عدد چای سبز کیسه­ای ایرانی محتوی دوگرم چای خشک را در آب 100 درجه سانتیگراد دم کرده و در سه وعده غذایی به صورت صبح، ظهر و عصر قبل از برنامه ورزشی، مصرف کنند. هر وعده شامل یک عدد چای سبز کیسه ای در 200 میلی لیتر آب جوش بود که بدون حرارت به مدت 6-8 دقیقه دم می شد و بعد از آن میل می گردید. لازم به ذکر است که همه چای های سبز محصول یک کارخانه بود و توسط محقق تهیه و در اختیار شرکت کنندگان جهت مصرف قرار گرفت.برای بررسی متغیرهای بیوشیمیایی، خونگیری بعد از 12- 14 ساعت ناشتایی در دو مرحله (پیش از شروع تمرینات و بعد از 10 هفته تمرین) صورت گرفت. در مرحله اول، از شرکت کنندگان خواسته شد تا دو روز قبل از آزمون، فعالیت جسمی سختی را انجام ندهند. سپس افراد در آزمایشگاه حاضر شدند. در ساعت 8-10 صبح، از سیاهرگ دست راست هر فرد در وضعیت نشسته و در حالت استراحت، 5 میلی لیتر خون گرفته شد. آن­گاه نمونه خونی 10 دقیقه در دمای اتاق قرار داده شده و سپس با سرعت 4 هزار دور در دقیقه به مدت 10 دقیقه سانتریفیوژ شد. سرم حاصل در دمای 24- درجه سانتی گراد نگهداری شد تا در زمان لازم برای تشخیص شاخص­های مورد نظر استفاده شود. پس از این مرحله، به افراد هر دو گروه، به مدت 10 هفته، تمرینات هوازی داده شد. ضمن اینکه گروه مورد در طول این مدت روزانه سه عدد چای سبز کیسه ای به عنوان مکمل مصرف می نمودند. بعد از سپری شدن این مدت و گذشت 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، مجددا همه افراد به آزمایشگاه دعوت شدند و با حفظ شرایط مرحله اول از آن­ها خون­گیری به عمل آمد. برای اندازه گیری آدیپونکتین از کیتشرکت مرکودیا، ساخت کشور سوئد و با درجه حساسیت 25/1 نانوگرم در میلی لیتر (Sensitivity 25/1: ng/ml) و ضریب تغییرات درون سنجی (5/6%PIntrassay=) و روش الایزا استفاده شد. برای اندازه گیری گرلین از کیت شرکتبیوتکنولوژی کوسابیو، ساخت کشور چین، با درجه حساسیت 16/0 پیکوگرم در میلی لیتر (Sensitivity: 0.16 pg/ml) و ضریب تغییرات درون سنجی (3/7%PIntrassay=) و روش الایزا استفاده گردید. گلوکز سرمی با استفاده از کیت شرکت پارس آزمون، ساخت کشور ایران با حساسیت پنج میلی­گرم در دسی لیتر­(Sensitivity=5mg/dl)­ و ضریب تغییرات درون سنجی (5/6%PIntrassay=) و روش آنزیماتیک اندازه­گیری شد. برای ارزیابی رژیم غذایی، از پرسشنامه 24 ساعته رژیم غذایی، سه روز قبل از شروع دوره و سه روز پایانی دوره استفاده شد. حداکثر اکسیژن[2] مصرفی (VO2max) ، از طریق آزمون راه­رفتن راکپورت محاسبه شد(14). درصد چربی بدن با استفاده از کالیپر مدل SAEHAN-SH 5020 ساخت کشور انگلستان و اندازه گیری چربی زیرپوستی نیز در سه ناحیه سینه، شکم و ران و با استفاده از فرمول جکسون و پولاک محاسبه گردید (15). برای محاسبه شاخص های مرکزی و پراکندگی از روش های توصیفی استفاده گردید. آزمون کلموگروف- اسمیرنوف برای تعیین طبیعی بودن توزیع داده ها، و آزمون های تی مستقل و آنالیز کوواریانس برای بررسی تغییرات میان گروهی شاخص های تحقیق، مورد استفاده قرار گرفتند. سطح معنی داری نتایج آزمون ها، 05/0p< در نظر گرفته شد. تمام عملیات آماری توسط نرم افزار SPSS انجام شد.نتایجآزمون کلموگروف-اسمیرنوف، توزیع طبیعی شاخص های تحقیق را در بین گروه ها نشان داد. استفاده از آزمون تی مستقل بر مقادیر پیش آزمون شاخص های آنتروپومتری نشان داد که بین دو گروه مورد و شاهد، تفاوت معنی داری وجود ندارد (جدول1). در مرحله پسآزمون، به علت وجود تفاوت معنی دار در کالری دریافتی دو گروه مورد و شاهد و حذف اثر این تفاوت بر شاخص های اندازه گیری شده در تحقیق حاضر، از آزمون آنالیز کوواریانس بر تفاوت نمرات پس آزمون از پیش آزمون شاخص ها استفاده شد. نتایج نشان داد شاخص آدیپونکتین و گرلین سرم بین دو گروه مورد و شاهد تفاوت معنی داری با یکدیگر ندارند ( به ترتیب 63/0p= و 22/0p=). همچنین، در شاخص های وزن بدن (68/0p=)، شاخص توده بدن (49/0p=)، نسبت دور کمر به لگن (50/0p=) و درصد چربی بدن (77/0p=)، تفاوت معنی داری بین دو گروه مورد و شاهد مشاهده نشد، و فقط شاخص VO2max در گروه مورد (تمرین + مکمل) افزایش معنی داری نشان داد (02/0p=) (جداول1 و2). برای بررسی تفاوت در کالری دریافتی و سهم پروتئین، کربوهیدرات و چربی در کالری دریافتی از آزمون آماری تی مستقل استفاده شد.نتایج نشان داد، کالری دریافتی در گروه مورد در مقایسه با گروه کنترل، کاهش معنی داری داشت (03/0p=)، اما در سهم پروتئین (4/0p=)، کربوهیدرات (2/0p=) و چربی (3/0p=) در کالری دریافتی تفاوت معنی داری بین گروه­ها مشاهده نگردید (جدول 3).بحثیافته اصلی تحقیق حاضر این بود که مصرف روزانه سه عدد چای سبز کیسه­ای محتوی دوگرم چای سبز خشک به همراه تمرین هوازی به مدت 10 هفته تاثیر معنی داری بر آدیپونکتین و گرلین سرم مردان ندارد. در مطالعات پیشین، ویژگی های مفید چای سبز از جمله و اثرات کاهش دهنده وزن، توده چربی بدن و سطح چربی های خون در موش های با نقص گیرنده لپتین، اثرات تحریک کننده ترموژنز و ترشح لیپید، و همچنین اثرات تنظیم کننده سیستم اندوکرین و متابولیسم چربی شناخته شده اند (16-19). مطالعات اندکی در زمینه تاثیر مصرف چای سبز و تمرینات ورزشی بر بیان آدیپوکین ها و گرلین انجام شده است و اکثر تحقیقات بر اثرات چای سبز به تنهایی تمرکز داشته اند. تنها در یک تحقیق همراستا با تحقیق حاضر، سوک[3] و همکاران، عدم تغییر آدیپونکتین سرم را در اثر انجام 12 هفته تمرین ترکیبی همراه با مصرف چای سبز مشاهده کردند (20). در همین راستا، هسو[4] و همکاران ، تاثیر 12 هفته مصرف عصاره چای سبز (491 گرم کاتچین محتوی 302 گرم اپی کالو کتچین گالات (EGCG) [5]را بر زنان چاق با دامنه سنی 16-60 سال بررسی کردند (21). نتایج آنها نشان داد که علیرغم کاهش 3 % و غیرمعنی دار وزن بدن، مصرف عصاره چای سبز تاثیری بر آدیپونکتین و گرلین سرمی ندارد. آنها پایین بودن مقدار مصرف عصاره چای سبز و روش مصرف چای را از دلایل این عدم معنی داری عنوان کردند و اعلام نمودند که تحقیقات حیوانی نشان داده است که مصرف چای سبز به صورت تزریقی بهتر از مصرف آن به روش خوردن دهانی است. این شاخص ها، در تحقیق حاضر نیز تغییر معنی داری نشان نداد که می توان آن را ناشی از مقدار اندک مصرف چای سبز و دوره کوتاه مداخله دانست. محمدی و همکاران، افزایش آدیپونکتین سرم را در اثر مصرف روزانه 5/1 گرم عصاره چای سبز حاوی 210 میلی گرم پلی فنول و150 میلی گرم کافئین به مدت 2 ماه در افراد دیابتی مشاهده نمودند (22). آنها همچنین ارتباط معکوس آدیپونکتین با نسبت محیط کمر به لگن و تاثیر عصاره چای سبز را بر کنترل وزن، شاخص توده بدن و هموگلوبین گلیکوزیله نشان دادند. بسیاری از محقیقن دلیل افزایش آدیپونکتین را تاثیر عصاره چای سبز بر بهبود تمایز آدیپوسیت ها عنوان نمودند (23). پوتنزا[6] و همکاران مشاهده کردند که مصرف 3 هفته چای سبز در موشهای دارای سندروم متابولیک باعث افزایش آدیپونکتین می شود (24). آنها بهبود عملکرد اندوتلیال و کاهش مقاومت به انسولین را دلیل افزایش آدیپونکتین اعلام نمودند. این شاخص ها در تحقیق حاضر اندازه گیری نشد. مطالعات فوق در بررسی اثرات ترکیبات چای سبز بر آدیپونکتین به عنوان شاخص زیستی مفید، افزایش غلظت آن را در حیوانات و نیز انسان نشان داده اند (25،22). این مطالعات با یافته تحقیق حاضر ناهمسو هستند.چای سبز دارای عملکردهای بیولوژیکی مختلفی است. کتچین چای سبز سبب سرکوب آدیپوسیت ها، کاهش وزن بافت چربی و همچنین تنظیم سوخت وساز چربی می شود. محققین عنوان نمودند که کاتچین موجود در چای سبز می تواند با اتصال مستقیم به گیرنده فعال شده تکثیر پروکسیزوم[7] (PPARγ) (تنظیم کننده اصلی تمایز آدیپوسیت ها)، فعالیت ترجمه ای و بیان آدیپونکتین را افزایش دهد(23). به علاوه، چو[8] و همکاران، بیان و ترشح آدیپونکتین را با تزریق هر یک از پلی فنول های چای سبز در آدیپوسیت ها سنجیده و افزایش آدیپونکتین سرم را در اثر مصرف چای سبز مشاهده کردند (26). طبق نظر این محققین، کاتچین چای سبز، بیان پروتئین KLF7[9] را در سلول های پیش ساز بافت چربی(3T3-L1) سرکوب نموده و به دنبال آن، بیان ژن آدیپونکتین را مهار می سازد. احتمالاً در تحقیق حاضر، چای سبز نتوانسته است این مسیر را تحریک کرده و باعث تغییر در میزان آدیپونکتین سرمی گردد.همچنین ممکن است عدم تغییر معنادار آدیپونکتین سرم در تحقیق حاضر به علت دوز ناکافی عصاره چای سبز باشد. لیندزی و برون[10] عنوان نمودند که علاوه بر دوز عصاره چای سبز، تفاوت های جنسی، نحوه تجویز و مدت زمان مصرف چای سبز در تاثیر چای بر آدیپونکتین سرم موثر می باشد (27). از طرف دیگر ممکن است عادت به مصرف چای معمولی که محتوی کافئین است توسط افراد مورد مطالعه، تاثیر چای سبز را بر آدیپونکتین کاهش داده باشد. همچنین، نوع نمونه های چای و طرز عصاره گیری از آن نیز تاثیر زیادی در نتایج آزمایشات دارد (28). اکثر مطالعات پیشین، از چای سبز به شکل کپسول استفاده کرده اند، در حالی که در تحقیق حاضر از چای سبز کیسه­ای که در جامعه رایج تر است استفاده شد (22). امکان دارد عدم تغییر آدیپونکتین در تحقیق حاضر به نوع استفاده از چای سبز و محتوای آن نیز مربوط باشد.از طرف دیگر، تحقیقات نشان داده اند که افزایش آدیپونکتین سرم می تواند ناشی از کاهش وزن، کاهش شاخص توده بدن و چربی بدن باشد (3،4). در تحقیق حاضر مشخص گردید که شاخص های فوق بین دو گروه تجربی و کنترل تفاوت معنی داری نداشت. بنابراین مصرف چای سبز به همراه ورزش هوازی نتوانست از این طریق بر سطوح آدیپونکتین سرم در افراد غیرفعال تاثیر گذار باشد.مطابق با نتایج اخیر، مصرف چای سبز به همراه ورزش هوازی تاثیری بر گرلین سرم در مردان غیرفعال ندارد. همراستا با این نتیجه، هسو و همکاران، پس از 12 هفته مصرف عصاره چای سبز در زنان، عدم تغییر گرلین را در گروه مورد مشاهده کردند و آن را به پایین بودن مقدار مصرف چای سبز نسبت دادند (21). پژوهش های انجام شده در این زمینه موید این مطلب است که چای سبز موجب کاهش قند خون می گردد و گرلین سرم نیز ارتباط معکوسی با قند خون دارد، به شکلی که کاهش قند خون موجب افزایش گرلین می­گردد (29،28). بنابراین چای سبز از این طریق می تواند باعث افزایش گرلین گردد. در تحقیق حاضر میزان قند خون در دو گروه کنترل و تجربی تغییر معنی داری با یکدیگر نداشت. بنابراین مصرف چای سبز از طریق این مکانیسم نتوانست تاثیر خود را بر میزان گرلین سرم اعمال نماید. به علاوه، مهدی زاده و همکاران عنوان کردند که مناسب ترین دوز عصاره چای سبز برای کاهش قند خون، 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن می باشد (30). بنابراین، امکان دارد دوز مصرفی چای سبز در تحقیق حاضر به اندازه ای نبوده است که باعث کاهش معنادار قند خون گردیده و در نتیجه بر گرلین سرم تاثیر گذار باشد.چای سبز انرژی مصرفی و اکسیداسیون چربی را در کوتاه مدت افزایش می دهد(8). همچنین چای سبز حاوی دو ماده اولیه کاتچین پلی فنول و کافئین است. پلی فنول کاتچین، سبب افزایش طول اثر کاتکول آمین ها و کافئین موجب تحریک ترشح نوراپی نفرین می شود. از طرفی، تصور بر آن است که کاتکول آمین ها با افزایش اکسیداسیون چربی و کافئین با تحریک سیری سبب کاهش وزن می گردند (31). با توجه به اینکه گرلین در زمان سیری کاهش می یابد، احتمالاً میزان مصرف چای سبز و در نتیجه کاتچین پلی فنول و کافئین موجود در آن به اندازه ای نبوده که بتواند بر روی کاتکولامین ها تاثیر گذار باشد تا در ایجاد احساس سیری و تغییر گرلین سرم موثر باشد (6). همچنین عدم تغییر معنی دار گرلین را می توان به حضور اسیدهای چرب آزاد در خون نسبت داد؛ چرا که کافئین چای سبز می تواند با تحریک سیستم عصبی مرکزی سبب رهاسازی چربی به جریان خون گردد (31).چای سبز سرشار از مواد مغذی بوده و اشتها را کم می‌کند، و همراه با کاهش اشتها، گرلین سرم هم کاهش می یابد (32). پس از بررسی رژیم غذایی شرکت­کنندگان مشخص گردید که در گروه کنترل، کالری دریافتی افزایش یافت اما در گروه مورد کاهش معناداری در کالری دریافتی مشاهده شد. این موضوع بر نقش ضد اشتهایی چای سبز تاکید دارد. با اینحال، میزان گرلین سرم در تحقیق حاضر تغییر معناداری نیافت. در توجیه این نتیجه می توان گفت احتمالا میزان مصرف چای سبز یا مدت زمان مصرف آن به اندازه ای نبوده است که تاثیری بر گرلین سرم داشته باشد. بنابراین پیشنهاد می شود در تحقیقات آینده از مقادیر بیشتر چای سبز و انواع مختلف آن و در مدت طولانی تر استفاده شود تا بهتر بتوان تاثیر آن را بر شاخص های سلامتی ارزیابی کرد. در مطالعه حاضر در گروه مورد، حداکثر اکسیژن مصرفی افزایش معناداری نشان داد. ریچاردز و همکاران تاثیر 14 روز مصرف EGCG (روزانه سه عدد کپسول حاوی 135 میلی گرم EGCG) را بر حداکثر اکسیژن مصرفی درهنگام تمرین بر دوچرخه کارسنج با شدت 25 تا 30 وات در دقیقه تا رسیدن بهحالت خستگی بررسی کردند (33). محققین افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی را پس از مصرف کوتاه مدت EGCG تایید کردند و این افزایش را به تاثیر EGCG در افزایش اختلاف اکسیژن خون سرخرگی- سیاهرگی نسبت دادند. همچنین، موراس1 و همکاران در تحقیقی بر موش ها عنوان کردند که مصرف عصاره چای سبز به­ مدت 8 هفته همراه با تمرینات ورزشی باعث افزایش ظرفیت دویدن استقامتی بر روی نوارگردان تا رسیدن به خستگی می­شود (34). آنها این اثر را با تحریک متابولیسم لیپید مرتبط دانستند. باتوجه به اینکه حداکثر اکسیژن مصرفی بهترین نشانه ظرفیت استقامت قلبی تنفسی قلمداد می شود، می­توان افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی در تحقیق حاضر را به تاثیر مصرف طولانی مدت چای سبز به­ همراه تمرینات ورزشی نسبت داد.نتیجه گیریمی توان گفت مصرف 10 هفته چای سبز به همراه ورزش هوازی بر آدیپونکتین و گرلین سرم در مردان تاثیری ندارد، اما می تواند باعث افزایش معنادار Vo2max گردد. بنابراین افراد چاق می توانند برای بهبود ظرفیت استقامتی خود از مصرف چای سبز به همراه تمرینات هوازی سود ببرند. همچنین، با توجه به اینکه تاکنون سازوکار دقیق تاثیر چای سبز، شناخته نشده است ضرورت انجام تحقیقات دیگری احساس می شود.مراجعBrown WV, Fujioka K, Wilson PW, Woodworth KA. Obesity: why be concerned? Am J Med 2009; 122 (4 Suppl 1): S4-11.Vendrell J, Broch M, Vilarrasa N, Molina A, Manuel Gómez J, Gutierrez C, et al. Resistin, adiponectin, ghrelin, leptin, and proinflammatory cytokines: Relationships in Obesity. Nature 2004; 12(6): 962–971.Goldstein B, Scalia R, Ma X. Protective vascular and myocardial effects of adiponectin. Nat Clin Pract Cardiovasc 2009; 6(1):27-35.Hara T, Fujiwara H, Nakao H, Mimura T, Yoshikawa T, Fujimoto S. Body composition is related to increase in plasma adiponectin levels rather than training in young obese men. Eur J Appl Physiol 2005; 94(5-6): 520–526.Yang B, Chen L, Qian Y, Triantafillou J, McNulty J, Carrick K, et al. Changes of skeletal muscle adiponectin content in diet-induced insulin resistant rats. Biochem Biophys Res Commun 2006; 341(1): 209-217.Dostalova I, Haluzik M. The role of ghrelin in the regulation of food intake in patients with obesity and anorexia nervosa. Physiol Res 2009;58(2):159-170.Bhathena S J, Velasquez M T. Beneficial role of dietary phytoestrogens in obesity and diabetes. Am J Clin Nutr 2002; 76(6):1191-1201.Venables M, Hulston C, Cox H, Jeukendrup A. Green tea extract ingestion, fat oxidation, and glucose tolerance in healthy humans. Am J Clin Nutr 2008; 87(3):778–784.Raederstorff DG, Schlachter MF, Elste V, Weber P. Effect of EGCG on lipid absorption and and plasma lipid levels in rats. J Nutr Biochem 2003; 14(6): 326-332.Ota N, Soga S, Shimotoyodome A, Inaba M , Murase T , Tokimitsu I. Effects of combination of regular exercise and tea catechins intake on energy expenditure in humans. J Health Sci 2005; 51(2):233–236.Maki K, Reeves M, Farmer M, Yasunaga K, Matsuo N, Katsuragi Y, et al. Green tea catechin consumption enhances exercise-induced abdominal fat loss in overweight and obese adults. J Nutr 2009; 139(2):264-270.Ichinose T, Nomura S, Someya Y, Akimoto S, Achiyashiki K, Imaizumi K. Effect of endurance training supplemented with green tea extract on substrate metabolism during exercise in humans. Scand J Med & Sci sports 2011; 21(4):598-605.Heyward VH. Advanced fitness assessment exercise prescription. Translated by: Gaeini AA, et al. Sahab Puplication 2004; 188.Mackenzie B. 101 Performance evaluation tests. 2005; 33-34. .Williams M H. Nutrition for health, fitness and sport. MC craw Hill Sixth Edition. 2002; 466-467. .Kao YH, Hippakka RA, and Liao S. Modulation of obesity by a green tea catechin. Am J Clin Nutr 2000;7 ( 5):1232-1241.Dulloo AG, Duret C, Rohrer D, Girardier L, Mensi N, Fathi M, et al. Efficacy of a green tea extract rich in catechin polyphenols and caffeine in increasing 24-h energy expenditure and fat oxidation in humans. Am J Clin Nutr 1999; 70(6):1040–1045.Liao S, Kao YH, Hiipakka RA. Green tea: biochemical and biological basis for health benefits. Vitam Horm 2001; 62:1-94.Kao YH, Hiipakka RA, Liao S. Modulation of endocrine systems and food intake by green tea epigallocatechin gallate. Endocrinology 2000;141(3):980-987.Sook JH, Ho BY. Effects of combined exercise and green tea intake on body weight and adiponectin obese high school female. Korean Soci Life Sci 2006;16:927-977.Hsu CH, Tsai TH, Kao YH, Hwang KC, Tseng TU, Chou P. Effect of green tea extract on obese women: A randomized, double-blind, placebo-controlled clinical trial. Clin Nutr 2008;27(3):363-370.Mohammadi S, Hosseinzadeh Attar MJ, Karimi M, Hosseinnejad A, Eshraghian MR, Hosseini SH, et al. The effects of green tea extract on serum adiponectin concentration and insulin resistance in patients with type 2 diabetes mellitus. J Zanjan Univer med sci 2010;18(70):44-57.Shin DW, Kim SN, Lee SM, Lee W, Song MJ, Park SM, et al. Catechin promotes adipocyte differentiation in human bone marrow mesenchymal stem cells through PPAR gamma transactivation. Biochem Pharmacol 2009;77(1):125-133.Cho SI, Park PJ, Shin HJ, Kim YK, Shin DW, Shin ES, et al. Catechin suppresses expression of Kruppel-like factor 7 and increases expression and secretion of adiponectin protein in 3T3-L1 cells. Am J Physiol Endocrinol Metab 2007 Apr;292(4):E1166-1172.Lindsey A, Brown P. Is green tea an effective aid in weight reduction?. Phila Coll Osteo Med 2010; 44(1):210-218.Shoae Hassani AR, Ordouzadeh N, Ghaemi A, Nazari R, Hamdi K, Hekmatpou D. Comparing Black and Green tea (Camellia sinensis L) extracts effects on the growth inhibition and biofilm formation of Enterobacteriacea. J Arak Univer med sci 2008;43(2):64-73.Otto B, Tschop M, Heldwein W, Pfeiffer AF, Diederich S. Endogenous and exogenous glucocorticoids decrease plasma ghrelin in humans. Eur J Endo 2004;151(1):113–117.Mehdizade M, Hosseini SA, Ebrahiminia F, Elahi A, Fallah H, Azizi M, et al. Effect of hydroalcoholic extract of green tea on blood glucose and body weight of diabetic rats with astrptvzvtvsn. J Gorgan Univ Med 2009; 29(1):8-12.Chacko SM, Thambi PT, Kuttan R, Nishigaki I. Beneficial effects of­ green tea: A literature review. Chin Med 2010; 5(1):13-22.Richards JC, Lonac MC, Johnson TK, Schweder MM, Bell C. Epigallocatechin-3-gallate increases maximal oxygen uptake in adult humans. Med & Sci Sports & Exer 2010;42(4):739-744.Murase T, Haramizu S, Shimotoyodome A, Tokimitsu I, Hase T. Green tea extract improves running endurance in mice by stimulating lipid utilization during exercise. AJP - Regu Physiol 2006;290(6):R1550-R1556.

چای سبز Thea sinensis از خانواده Theacea


خواص اعجاب آور چای سبز مصرف چای سبز در تعداد انگشت شماری از خانواده ها رایج است اما این اطمینان وجود دارد که افراد با آگاهی از فواید این چای بیشتر به سمت مصرف این نوشیدنی باارزش جذب می شوند. اخیرا از

خواص اعجاب آور چای سبز

مصرف چای سبز در تعداد انگشت شماری از خانواده ها رایج است اما این اطمینان وجود دارد که افراد با آگاهی از فواید این چای بیشتر به سمت مصرف این نوشیدنی باارزش جذب می شوند. اخیرا از فواید بسیار چای سبز صحبتهای زیادی می شود و حتی چای را بهترین نوشیدنی پس از آب می دانند. هم چای سیاه و هم چای سبز دارای رنگدانه هایی هستند که اثر کاهش ابتلا به سرطانهای مختلف در آنها دیده شده است. زمانی که چای با غلظتی مناسب دم بکشد، تنها محتوی نیمی از کافئین یک فنجان قهوه است. با این حال چای بدون کافئین هم وجود دارد.

منبع : خبرگزاری کشاورزی ایران (ایانا)

مردم چین از دیرباز چای سبز را به عنوان یک نوشیدنی دارویی مصرف کرده و می کنند و به دلیل اهمیت ویژه این گیاه، اصول خاصی نیز برای تهیه آن دارند. به تازگی علاوه بر مردم چین، چای سبز در بسیاری از کشورهای جهان طرفداران فراوانی یافته است. دلیل اصلی این استقبال، آشنایی مردم دیگر کشورها با خواص درمانی این نوع نوشیدنی است. هرچند در مواردی توصیه و پیشنهاد مردم به یکدیگر عامل اصلی مصرف برخی مواد غذایی یا نوشیدنیها است اما در مورد چای سبز علاوه بر توصیه دهان به دهان، پژوهشگران نیز خواص دارویی آن را تایید کرده اند. نوشیدن روزانه سه تا چهار فنجان چای سبز مانع از ابتلا به بسیاری از بیماریها می شود. پژوهشگران ۲۵ مورد را به عنوان دلایل اصلی مصرف چای سبز می دانند.

گیاه چای در آب و هوای گرم رشد می کند. برای تولید چای معمولا برگهای کوچکتر و جوانتر انتخاب می شوند. در مجموع سه نوع چای وجود دارد: چای سیاه، چای سبز و چای اولانگ (نوعی چای چینی). مزیت چای سبز بر چایهای دیگر این است که کمتر تحت تاثیر فرآیند قرار گرفته و ترکیبات موجود در آن پایدار باقی مانده است. چای سبز به عنوان یک ترکیب ضدسرطان و آنتی اکسیدان شناخته شده است. تحقیقات نشان می دهد که نوشیدن مرتب چای سبز می تواند در پیشگیری و درمان بیماریهای لاعلاجی مثل سرطان بسیار موثر باشد.

بسیاری از خواص چای سبز مربوط به ماده ای به نام کاتچین است که فعالیت آنتی اکسیدانی آن بسیار بالا بوده و نسبت به آنتی اکسیدانهای معروفی چون ویتامینهای C و E بسیار قویتر عمل می کند. نوشیدن چای سبز می تواند احتمال ابتلا به بیماریهای مختلف را کاهش دهد؛ از بیماریهای ساده باکتریایی گرفته تا بیماریهای مزمنی چون بیماریهای قلبی، سکته، سرطان، مشکلات دهانی دندانی، و استئوپرز. گیاه چای گل بزرگی است که دارای برگهای همیشه سبز است و همانطور که اشاره شد، چای سبز بومی کشور چین است و در آن کشور بیش از پنج هزار سال مورد مصرف بوده است. امروزه چای در تمامی نقاط آسیا و بخشهایی از خاورمیانه و آفریقا نیز کشت می شود. چای سیاه تخمیر داده می شود و به اندازه چای سبز سالم نیست. چای سبز تخمیر داده نمی شود و چای اولانگ نیمه تخمیر شده است.

مروری بر خواص چای سبز:

پیشگیری و درمان سرطان:

چای سبز حاوی ترکیباتی بنام کاتچین، فیتوکمیکال و پولیفنول است که این ترکیبها نوعی آنتی اکسیدان (Antioxidant) محسوب می شوند. آنتی اکسیدان قابلیت مبارزه با سلولهای سرطانی را داراست. این ترکیب می تواند از رشد سلولها و تومورهای سرطانی جلوگیری کند. میزان شیوع سرطانهایی چون پستان،‌ کولون، ‌پوست، پانکراس و معده در بین افرادی که چای سبز می نوشند بسیار کمتر است. تحقیقات به عمل آمده نشان می دهد که افرادی که روزانه چای سبز می نوشند خطر ابتلا به سرطان خود را تا حد بسیار زیادی کاهش می دهند.

همچنین اشخاص مبتلا به سرطانهایی نظیر سرطان خون، ریه، معده، سینه و روده که چای سبز می نوشند در درمان بیماری خود کمک عمده ای می کنند. محققیق نوشیدن چای سبز را عاملی برای جلوگیری از ابتلا به سرطان می دانند چراکه میزان آنتی اکسیدانهای موجود در آن ۱۰۰ برابر تاثیرگذارتر از ویتامین C و ۲۵ برابر تاثیرگذارتر از ویتامین E است. توجه کنیم که ویتامین C و E به عنوان دو آنتی اکسیدان مهم مطرح هستند. به این ترتیب با نوشیدن چای سبز و دریافت آنتی اکسیدان، بدن در مقابل ابتلا به سرطان مصون می شود. تحقیقات نشان می دهد که در کشورهایی که مردم هر روز چای سبز مصرف می کنند موارد سرطان کمتر بوده است، هرچند بین این دو هیچ رابطه علت و معلولی تایید نشده است. اما چای سیاه فاقد چنین خاصیتی است. حتی اگر به مقدار زیاد چای سیاه مصرف کنید، احتمال ابتلا به سرطان روده، کیسه صفرا و مخاط رحم را افزایش می دهید. به افراد سرطانی نوشیدن دو یا سه فنجان چای سبز در روز پشنهاد می شود. در ژاپن با وجود بالاترین آمار در استعمال سیگار، کمترین مقدار سرطان ریه در آنها مشاهده شده است. مطالعات حاکی از آن است که مصرف بیشتر چای سبز با کاهش بروز سرطان سینه ارتباط دارد.

جلوگیری از بیماریهای قلبی عروقی:

یکی از عوامل اصلی امراض و حمله های قلبی، وجود کلسترول بالا در خون انسان است. چای سبز علاوه بر ویتامینهای A و C خود، باعث کاهش کلسترول در خون نیز می شود که این موضوع خطر حمله قلبی و امراضی از این دست را پایین می آورد. همچنین مصرف چای سبز می تواند از بروز بیماریهای قلبی عروقی جلوگیری کند. مصرف روزانه پنج فنجان چای سبز یا بیشتر می تواند تا 61 درصد از بروز بیماریهای قلبی بکاهد. وجود رادیکالهای آزاد در سرخرگ می تواند منجر به بروز بیماریهای قلبی عروقی شود. در حالی‌که کاتچین موجود در چای سبز قادر است از پوشش درونی سرخرگ در برابر رادیکالهای آزاد محافظت کرده و به این وسیله از بروز بیماریهای قلبی جلوگیری کند. در ژاپن با وجود اینکه استعمال سیگار بسیار رایج و معمول است اما کمترین آمار بیماریهای قلبی در آنها گزارش شده است. عده ای دلیل این کاهش را مصرف زیاد چای سبز می دانند. همچنین از آنجاییکه چای سبز موجب کاهش کلسترول بد خون (LDL)، تری‌گلیسیرید و فیبرینوژن (پروتیینی در خون که در شکلگیری لخته خون نقش دارد) می شود، به این وسیله قادر است از بروز آرترواسکلروز (سخت شدن سرخرگها) پیشگیری کند. با مصرف چای سبز کلسترول خون به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. به این ترتیب می توان با نوشیدن چای سبز میزان کلسترول خون که یکی از شاخصهای مهم ابتلا به بیماریهای قلبی است را کاهش داد. پژوهشگران معتقدند حتی پس از سکته قلبی نیز نوشیدن چای سبز باعث ترمیم سلولهای آسیب دیده رگها و قلب می شود و روند ترمیم سلولها را تسریع می کند. نوشیدن روزانه حداقل سه فنجان چای سبز به بیماران قلبی توصیه می شود.

نکته دیگر این است که معمولا بعد از حمله قلبی پروتیینهایی در بدن تولید می شود که مرگ سلولی را به همراه دارد، درحالی که کاتچین موجود در چای سبز فعالیت این پروتیین را متوقف کرده و به این وسیله سکته های مغزی و قلبی را به حداقل رسانده و سرعت بهبود را افزایش می دهد. یکی از عناصر فعال در چای سبز به اندازه آسپرین از تجمع پلاکتهای خونی جلوگیری می کند که این امر گردش خون را بهبود می بخشد.

کاهش تری گلیسیرید:

کاتچین موجود در چای سبز ‌فعالیت آنزیم لیپاز (آنزیم مسوول هضم چربیها) پانکراس (لوزالمعده) را مهار می کند. در نتیجه، شکسته شدن چربی و تبدیل آن به اجزای قابل جذب با سرعت بسیار کمی صورت می گیرد. با توجه به اینکه افزایش تری‌گلیسیرید خون بعد از مصرف هر وعده غذایی یک ریسک فاکتور در بروز بیماریهای قلبی است، مصرف یک فنجان چای سبز در بین وعده های غذایی روشی مناسب در کاهش تری گلیسیرید خون است.

کاهنده فشارخون:

مصرف نیم تا 5/2 فنجان چای سبز در روز احتمال بروز پرفشاری خون را تا 64 درصد کاهش می دهد. در حالیکه مصرف بیش از 5/2 فنجان در روز از بروز این بیماری تا 56 درصد می کاهد. بنابراین روزانه مصرف سه الی چهار فنجان چای سبز توصیه می شود.

جلوگیری از دیابت:

معمولا با افزایش سن، قندخون هم کم کم بالا می رود، خصوصا اگر به رژیم غذایی خود توجه کافی نداشته باشیم. وزن به مرور زمان بالا رفته و به دنبال آن احتمال بروز دیابت نوع دو هم افزایش می یابد. مصرف روزانه پنج فنجان چای سبز می تواند از بروز دیابت جلوگیری کند. چای سبز قادر است از عوارض ناشی از دیابت همچون آب مروارید و بیماریهای کلیوی به طرز معجزه آسایی جلوگیری کند. اما چای سبز چطور قادر به کاهش قندخون است؟ به نظر می رسد ‌اصلی ترین مکانیسم، ‌مهار کردن فعالیت آنزیم آمیلاز بزاق و روده (آنزیم مسوول هضم نشاسته) است. با مهار شدن فعالیت این آنزیم، نشاسته با سرعت بسیار آهسته ای می شکند و در نتیجه قندخون با سرعت کمی بالا می رود. مصرف چای به همراه یک وعده غذایی سرشار از کربوهیدرات منجر به کاهش سرعت رها شدن گلوکز و کاهش جذب آن می شود و به این وسیله از ترشح انسولین جلوگیری می کند.

ضدانعقاد:

چای سبز خون را رقیق و از لخته شدن خون جلوگیری می کند. با مصرف گوشت و روغنهای غیراشباع گیاهی مثل روغن ذرت و سویا ترکیباتی در بدن ایجاد می شود که منجر به ایجاد پلاکهای خونی می شود، در حالی که با مصرف چای سبز می توان از ایجاد لخته های خونی جلوگیری کرد.

چای سبز و جوانی:

چای سبز را به عنوان داروی ضدپیری (Anti - Aging) می شناسند. دلیل اصلی آن وجود میزان قابل توجهی آنتی اکسیدان در چای سبز به ویژه آنتی اکسیدانهای موثر در حفظ شادابی و جوانی است. آنتی اکسیدانها یکی از شاخصترین عوامل برای حفظ سلامتی و شادابی سلولهای بدن اند که باعث به تعویق انداختن شروع روند پیری سلولها هستند.

کاهش وزن و چای سبز:

با نوشیدن چای سبز متابولیسم (سوخت و ساز) چربیهای بدن تسریع می شود و به این ترتیب چربی اضافی در بدن ذخیره نمی شود. پژوهشها نشان می دهد نوشیدن روزانه سه فنجان چای سبز می تواند تا ۷۰ کالری انرژی ناشی از سوخت چربیها ایجاد کند. همچنین چای سبز قادر است جذب روده ای گلوکز و چربی را کاهش دهد و به این وسیله منجر به کاهش وزن در فرد می شود. ثابت شده که افرادی که چای سبز مصرف می کنند دارای وزن پایین تری نسبت به افرادی هستند که چای سبز مصرف نمی کنند. چای سبز مانع از ذخیره گلوکز در سلولهای چربی می شود. به این ترتیب می توان از نوشیدن چای سبز، کنترل میزان مصرف کربوهیدراتها (قندها) و ورزش مداوم به عنوان مثلثی برای حفظ سلامتی و تناسب اندامها نام برد. چاى سبز و عصاره آن باعث افزایش سوخت کالرى و چربیهاى ذخیره شده بدن و در نتیجه باعث کاهش وزن مى شود. تحقیقات پیشین بر روى حیوانات نشان داده که عصاره چاى سبز باعث افزایش فرآیند «ترموجنسیز» مى شود.

این فرآیند مربوط به تولید گرماى بدن است که در اثر هضم، جذب و متابولیسم غذاها در بدن ایجاد مى شود. این تحقیقات مشابه این فرآیند را بر روى انسان نیز اثبات کرده است. کافئین چاى سبز همچنین باعث افزایش ۲۸ تا ۷۰ درصدى ترموجنسیز در بدن مى شود. وقتى که «افیدرین» برگ به چاى سبز همراه با کافئین افزوده مى شود، این خاصیت دو برابر مى شود. در چاى سبز ماده اى به نام EGCG نیز وجود دارد که ترکیب این ماده و کافئین و افیدرین اثر بیشترى بر روى این فرآیند دارد. اما نکته اى که وجود دارد این است که مصرف چاى سبز و استفاده از کپسولهاى آن به تنهایی و به سرعت باعث کاهش وزن نمى شود و باید علاوه بر مصرف آن، از رژیم غذایى مناسب و ورزش متناوب و مداوم نیز استفاده کرد تا به نتیجه مطلوب رسید. چای سبز به عنوان فاکتوری که واقعا باعث افزایش سرعت متابولیسم می شود به اثبات رسیده و شما می توانید ۷۰ الی ۸۰ کالری اضافی دریافتی خود را نیز با نوشیدن فقط پنج فنجان چای سبز در روز بسوزانید. پس از یک سال شما قادر خواهید بود که چهار کیلوگرم از وزن خود را فقط با نوشیدن چای سبز از دست بدهید، یعنی اثری مشابه با حدود ۱۵ دقیقه پیاده روی روزانه.

پوست و چای سبز:

آنتی اکسیدانهای موجود در چای سبز سلولهای پوست را در مقابل آسیبها به ویژه رادیکالهای آزاد که یکی از عوامل ایجاد سرطان و افتادگی و آسیب به پوست اند، محافظت می کند. به این ترتیب چای سبز مانع از بروز سرطان، افتادگی و چروک خوردن پوست به ویژه پوست صورت می شود.

چای سبز و ورم مفاصل:

پژوهشگران چای سبز را به عنوان دارویی برای کاهش خطر ابتلا به ورم مفاصل ناشی از روماتیسم معرفی می کنند. این تاثیر با توقف فعالیت آنزیمهای تخریب کننده و تحلیل برنده غضروف مفاصل ایجاد می شود.

چای سبز و استحکام دندانها و استخوانها:

این نوع چای حاوی ماده ای بنام فلورین (flourine) نیز هست. فلورین سبب می شود تا ساختار داخلی دندانها محکم شود و از تضعیف مینا و پوسیدگی دندان جلوگیری بعمل آید. درصد بالای فلوراید چای سبز عمده ترین دلیل تاثیر مثبت آن بر دندان و استخوانها است. به این ترتیب، درصد بالای فلوراید در چای سبز می تواند استخوانها و دندانها را در مقابل آسیب، به ویژه پوسیدگی و پوکی محافظت کند.

آرامبخش و ضداسترس:

این نوشیدنی گیاهی نوعی آرام بخش نیز محسوب می آید. با نوشیدن این چای سیستم عصبی بدن شما مقاومتر شده، آرامش اعصاب و دوری از فشارهای عصبی را برای شما به ارمغان می آورد. از آنجایی که بسیاری از بیماریها ارتباط مستقیم با استرس و سیستم عصبی دارند، نوشیدن این چای را می توان به نوعی داروی تمام عیار بیماریها نام برد.

عملکرد مغزی و چای سبز:

چای سبز فعالیت سلولهای مغز به ویژه بخشهای مربوط به حافظه را تقویت و تحریک می کند. از طرفی چای سبز باعث کاهش میزان استیل کولین در سلولهای مغز شده و با این عمل مانع از تخریب سلولهای مغز و بروز بیماری آلزایمر می شود. از طرفی آنتی اکسیدانهای موجود در چای سبز مانع از تخریب سلولهای مغز که عامل اصلی بروز بیماری پارکینسون است، می شود. به عبارتی، آنتی اکسیدانهای چای سبز با به تعویق انداختن قرار گیری سلولهای مغز در فاز پیری و فرسودگی، مانع از ابتلا به پارکینسون می شوند.

آسم و چای سبز:

تئوفیلین موجود در چای سبز در حکم داروی گشادکننده برونش (برونکودیلاتور) است که باعث آرامش و رفع التهاب و حساسیت دستگاه تنفس (بافتهای آسیب دیده) می شود. از این رو نوشیدن چای سبز برای افراد مبتلا به آسم یا افرادی که به دلیل مشاغل ویژه ای که دارند (مثل کارگران کارخانه های سیمان) یا در مناطق خاصی زندگی می کنند (ساکنان مناطق سردسیر)، توصیه می شود.

دیگر فواید:

- چای سبز همچنین قادر است کبد را سمزدایی کرده و از تجمع چربی در کبد جلوگیری کند. چای سبز نقص و کمبود استروژن را در دوران یائسگی جبران کرده و از پوکی استخوان جلوگیری می کند. در نهایت اینکه چای سبز منجر به ایجاد آرامش روح و روان شما می شود و در نتیجه، مصرف عصرانه آن برای رفع خستگی توصیه می شود.

- از فواید دیگر چای سبز می توان به این موارد اشاره کرد: بالا بردن قدرت فکری و تمرکز، پیشگیری از امراضی مثل آلزایمر، درمان التهاب و آماس مفاصل، درمان و پیشگیری از بیماری MS (multiple sclerosis) . جالب است بدانید کاتچین موجود در چای سبز باعث از بین بردن باکتریهای مولد مسمومیت غذایی یا سم تولیدشده توسط این باکتریها شده و بدین ترتیب در مسمومیتهای غذایی هم به عنوان دارویی مفید استفاده می شود.

- ویتامین C موجود در چای سبز با تقویت سیستم ایمنی بدن، بدن را در مقابل بیماریهای مختلف به ویژه بیماریهای فصلی مانند سرماخوردگی و آنفلوآنزا در زمستان، اسهال و استفراغ در تابستان و حساسیتهای فصل پاییز مقاوم می کند. در چین باستان برای افرادی که دائما بیمار بودند چای سبز تجویز می کردند.

- نوشیدن چای سبز نه تنها گوش را در برابر عفونت و تورم محافظت می کند بلکه در صورت بروز این مشکل، نمدار کردن پارچه تمیزی با چای سبز و سپس تمیز کردن گوش با آن می تواند تا حدی از تورم و عفونت بکاهد.

- تبخال مشکلی است که عامل ویروسی دارد اما با چای سبز می توان بهبود آن را تسریع کرد؛ به این ترتیب که اگر محل مورد نظر را با چای سبز مرطوب کرده و صبر کنیم تا خشک شود و این عمل را سه بار در روز تکرار کنیم، روند بهبودی و رفع محل زخم تسریع می شود.

- چای سبز بسیاری از عوامل بیماری زا را که بر سلامت دهان و دندان تاثیر منفی دارد از بین می برد. به این ترتیب می توان نوشیدن چای سبز را مکملی برای سلامت دهان و دندان دانست. علاوه بر این، چای سبز با از بین بردن باکتریهای نامناسب محوطه دهان، بوی بد دهان و تنفس بد بو را نیز مرتفع می کند. در چین باستان از چای سبز به عنوان داروی خوشبوکننده دهان پیش از حضور در مراسم رسمی و میهمانیها استفاده می کردند.

- ترکیبی موسوم به "ال تیانین" موجود در چای سبز که نوعی اسید آمینه است خاصیت آرام بخشی داشته و می تواند حالت تنش، افسردگی و استرس و هیجان را از بین ببرد.

- پژوهشگران ژاپنی با بررسی ترکیبات موجود در چای سبز دریافتند ترکیب اپی گالوکاتچین گالات (EGCG) با عملکردی عایق مانند مانع از اتصال ویروس HIV روی سلولهای سیستم ایمنی بدن و ایجاد ضعف در سیستم ایمنی بدن می شوند. به عبارت دیگر نوشیدن چای سبز را می توان به عنوان عامل مکملی برای جلوگیری از ابتلا به ایدز (AIDS) با عایق کردن سلولهای سیستم ایمنی بدن دانست.

- چای سبز از تاثیرات مخرب اشعه ماورا بنفش روی DNA جلوگیری می کند.

نحوه استفاده:

برای هر نفر یک قاشق مرباخوری چای سبز را در قوری ریخته و به ازای هر یک قاشق، یک لیوان آب داغ با دمای 80 تا 85 درجه به آن اضافه کرده و درب قوری را به مدت هفت تا هشت دقیقه بگذارید سپس آن را بنوشید. یادآوری این نکته ضروری است که چای سبز مانند چای سیاه لزومی به دم کردن ندارد. چای سیاه و چای سبز هر دو از گیاه واحدی به دست می آیند. تفاوت در این است که برای تهیه چای سبز برگها را بخار داده، گرد (پودر) می کنند و سپس آنرا خشک می کنند ولی برای تهیه چای سیاه ابتدا برگها خشک و سپس تخمیر می شوند و در برخی اوقات مواد و رنگهای شیمیایی به آن اضافه شده و در انتها برشته می شود، یعنی فرآیند بیشتری روی چای صورت می گیرد.

میزان مصرف روزانه:

چای سبز به عنوان جایگزینی مناسب برای چای سیاه و قهوه توصیه می شود. نوشیدن روزانه سه لیوان چای سبز (حاوی سه گرم مواد حل شدنی) یا روزانه 300 تا 400 میلی گرم عصاره استاندارد چای سبز (عصاره ها باید حاوی 80 درصد پلی فنلها و 55 درصد اپی گالوکزچین) مفید است. انواع فرآورده های کپسولی و مایع چای سبز نیز قابل دسترسی اند.

روش نگهداری:

برای تازه و معطر ماندن چای سبز بهتر است آن را در ظرفی تیره و در محلی تاریک و به دور از نور و رطوبت نگهداری کنید.

ترکیب شیمیایی برگ چای:

مواد متشکله برگ چای عبارتند از مواد سلولزی، مواد صمغی، دکسترین، پکتین، مواد چربی، مواد مومی، نشاسته، قند، اسید گالیک، اسید اگزالیک، کورستین، مواد پروتیینی، الیاف (فیبر)، مواد معدنی، تانن، کافئین یا تئین، ترکیبات معطر و دیاستاز. بررسیهای آماری نشان می دهد در حدود 80 درصد مردم ژاپن چای سبز می نوشند به طوری که بیش از نیمی از آنها روزانه سه فنجان یا بیشتر از آن مصرف می کنند. نتایج یک بررسی جدید در ژاپن نشان می دهد که اگر به طور مرتب چای سبز بنوشید، احتمال مرگ ناشی از بیماریهای قلبی- عروقی 25 درصد کاهش‌ پیدا می کند. پژوهشگران همچنین از این مطالعات دریافتند فواید چای سبز ظاهرا برای زنان بیشتر است. زنانی که روزانه پنج فنجان یا بیشتر چای سبز می نوشیدند در مقایسه با کسانی که یک فنجان یا کمتر مصرف می کردند 31 درصد کمتر با خطر مرگ در اثر بیماری قلبی روبرو بودند. در نهایت اینکه به دلیل خواص فراوان چای سبز اکنون آن را در بسیاری از کشورهای جهان نه به عنوان یک نوشیدنی که به عنوان یک داروی گیاهی می شناسند و نوشیدن روزانه آن را توصیه می کنند./

تاثيرات جالب چاي سبز بر روي پوست

بهترين داروي گياهي براي پوست شما چاي سبز است.

بهترين داروي گياهي براي پوست شما چاي سبز است. اين چاي گياهي از زمين هاي کشاورزي خطه سر سبز گيلان جمع آوري مي شود. چاي سبز بهترين انتخاب براي پوست شما است. چاي سبز موادي داره که روند پيري پوست رو معکوس مي‌کنه. مصرف چاي سبز رد سن رو از روي پوست کمرنگ مي‌کنه و با افزايش خاصيت ارتجاعي پوست مانع ايجاد چروک مي‌شه که نماد پيري پوسته.

يکي از مهم‌ترين خواص چاي سبز روي پوست اينه که اشعه مضر خورشيد رو خنثي مي‌کنه. اشعه ماورابنفش همون چيزيه که براي فرار از دستش به کرم‌هاي ضدآفتاب پناه مي‌بريم. اما چاي سبز به کمک پوست مي‌ره و نقش يه لايه UV رو براي پوست بازي مي‌کنه.چهارمين و يکي از حياتي‌ترين خواص نوشيدن چاي سبز اينه که از ابتلا به سرطان‌ها از جمله سرطان پوست پيشگيري مي‌کنه.

چاي سبز، علاوه بر تمام ويژگي‌هاي درماني که دارد، مي‌تواند در نگهداري از پوست و زيبايي شما هم تاثير گذار باشد. چاي سبز منبع سرشار از پلي‌فنول‌ها و آنتي‌اکسيدان‌ها است که آن را به يک ماده ضد پيري، ضد التهاب و ضد سرطان تبديل کرده است. اين نوشيدني معجزه‌آسا در ترکيب بيشتر داروهاي گياهي محافظت از پوست استفاده مي‌شود.

چاي سبز همچنين به عنوان يک محافظ قوي، مي‌تواند وظيفه حفاظت از پوست در معرض آفتاب، جذب راديکال‌هاي آزاد و کاهش التهاب ناشي از اشعه هاي مضر UV را بر عهده بگيرد. اولين خاصيت چاي سبز براي پوست از روحيه جنگنده اين چاي در مقابل راديکال‌هاي آزاد نشات مي‌گيره. راديکال‌هاي آزاد در شرايط نرمال وقتي بدن در معرض نور خورشيد، آلودگي و دود سيگار قرار مي‌گيره فعال مي‌شن.

چاي سبز آنتي‌اکسيدان‌هايي داره که سوار جريان خون مي‌شن و به جنگ اين راديکال‌ها مي‌رن. پيروزي چاي بر اين راديکال‌ها تاثير خودش رو روي پوست مي‌ذاره. همين امروز چند کيسه چاي سبز تهيه کنيد و آن را در درون آب داغ دم کرده و بگذاريد خنک شوند. از اين به بعد به جاي شستن صورت خود با آب معمولي از اين محلول معجزه آسا استفاده کنيد.

بعد از شستن صورت با اين محلول آن را خشک نکنيد و بگذاريد به طور طبيعي خشک شود. پيروي دائمي از اين روش مي تواند به تدريج جاي زخم و جوش ها را در صورتتان بهبود بخشد. و از بروز مجدد آکنه نيز پيشگيري کند.علاوه بر آن شما با اين روش صاحب يک مرطوب کننده دست و صورت عالي شده ايد.

موهاي خود را حالت دهيد :

امروزه درمان سم زدايي از موها در بين مردم رواج بسياري پيدا کرده است. اگر چه استفاده از محصولاتي که بر پايه چاي سبز درست شده اند بسيار مفيد مي باشند، وليکن فوايد آنها اگر از چاي سبز خانگي کمتر نباشد بيشتر هم نيست. بعد از شستن موها با شامپو، به جاي استفاده از حالت دهنده هاي مو، از عصاره چاي سبز با آب به جاي نرم کننده مو استفاده کنيد. چاي سبز به خاطر مواد مغذي فراواني که دارد، موجب تقويت در رشد موها شده و تغذيه موها را بهبود مي بخشد.

چشم هايي درخشان و بدون پف و سياهي دور آن :

چشمان پف کرده و سياهي دور چشم ها، مساله اي است که اين روزها خيلي ها با آن درگيرند. يکي از روشهاي مؤثر براي درمان اين مشکلات استفاده از کمپرس چاي سبز مي باشد. از اين پس به جاي دور ريختن کيسه هاي تفاله چاي سبز، آنها را در يخچال بگذاريد تا خنک شوند. سپس از آنها به عنوان کمپرس روي چشمان خود به مدت حداقل 20 دقيقه استفاده کنيد. محتويات آنتي اکسيدان برگ چاي سبز، چشم ها را پاکسازي کرده و تنش ها و فشارهاي اطراف آن را بهبود مي بخشد.

فراورده قرص چای سبز (کام گرین) و نمونه کپی آن تولید شده در شرکت حسان دارو تقلبی و غیرمجاز است.

از معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی اهواز، دکتر بهزاد شریف مخمل زاده معاون غذا و داروی این دانشگاه با اعلام این خبر گفت: بر اساس گزارش های ارسالی از سوی وزارت بهداشت، شرکت حسان دارو فاقد هرگونه پروانه و مجوز ساخت از وزارت بهداشت است و از شهروندان درخواست می شود برای حفظ سلامتی خود از این فرآورده استفاده نکنند

12345678910
last